YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/33841
KARAR NO : 2020/17957
KARAR TARİHİ : 09.12.2020

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili ile davalılardan… Tekstil Turizm İnşaat Tic. ve San. Ltd. Şti. ve … vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalıların hukuki sorumluluktan kurtulmak amacıyla farklı isimlerle gösterdikleri işyerinde (özel halk otobüslerinde) 17.09.2011 tarihinde çalışmaya başlayıp işten çıkarıldığı 31.01.2014 tarihine kadar çalıştığını, işyerinde otobüs şoförü olarak çalışan müvekkilinin aylık net maaşının 1.750,00 TL olduğunu, işyerinde servis bulunduğunu, müvekkilinin maaşının asgari kısmının bankadan yatırıldığını gerisinin ise elden verildiğini, müvekkilinin işyerinde saat 05.00’de çalışmaya başlayıp 13.00-14.00’e kadar çalıştığını, öğle vardiyasının saat 13.00-14.00’de başlayıp saat 24.00-01.00’e kadar sürdüğünü, haftada 6 gün çalışan müvekkilinin fazla mesaiden kaynaklanan haklarının verilmediğini, resmi tatil ve dini bayramlarda da çalışmış olmasına rağmen bunların da karşılığını alamadığını, yine son aya ait ücretinin ödenmediğini, müvekkilinin en son belirtilen tarihte haksız olarak işten çıkarıldığını iddia ederek, kıdem tazminatı ile fazla çalışma ücreti, ulusal bayram genel tatil ücreti ve ücret alacaklarının davalılardan tahsilini istemiştir.
Davalılar Cevabının Özeti:
Davalı … vekili, müvekkili ile diğer davalılar arasında iddia edildiği gibi bir hukuki ilişkinin mevcut olmadığını, dava konusu edilen dönemlerde davacının müvekkili davalı yanında çalışmadığını, müvekkilinin 34 DK 4894 plakalı aracın işleteni olduğunu, davacının bu araçta 01.10.2011-11.06.2012 tarihleri arasında çalıştığını, 01.10.2011-23.12.2011 tarihleri arasında diğer şoför ile dönüşümlü olarak haftada 45 saati aşmayacak şekilde çalıştığını, 23.11.2011-11.06.2012 tarihleri arası ise günde 2,5 saat olmak üzere aylık 10 güne tekabül eden kısmi süreli bir çalışma gerçekleştirdiğini, SGK’ya bu şekilde bildirimler yapıldığını, davacının çalıştığı döneme ilişkin hak ettiği aylık ücretlerin davacıya ödendiğini, davacının müvekkilinden herhangi bir genel tatil ücreti kazanmadığını, diğer şoförle birlikte dönüşümlü çalıştığından fazla mesai ücretinin doğmadığını, davacının müvekkiline ait olmayan ve müvekkili ile hiçbir bağlantısı bulunmayan diğer davalı ve kişilere ait araçlardaki çalışma süre ve ücretlerinden müvekkilinin sorumlu tutulmasının mümkün olmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Davalı … vekili, müvekkili ile diğer davalılar arasında iddia edildiği gibi bir hukuki ilişkinin mevcut olmadığını, İstanbul Otobüs A.Ş. tarafından diğer şirket ve kişiler arasındaki rekabetin korunması amacıyla yapılan ihaleler neticesinde ihaleyi kazanan tarafından seferler yapıldığını, tekelleşmenin önüne geçilmesi için ihalelere farklı kişi ve kurumların katıldığını, müvekkili ile diğer davalıların tamamen farklı kişiler olduğunu ve farklı otobüsler işlettiklerini, hukuki sorumluluktan kurtulmak gayesiyle farklı isimler altında farklı işverenlerce araç sürücülerinin çalıştırılması iddialarının gerçeği yansıtmadığını, davacının son ücretinin banka hesabına yatırıldığını, herhangi bir fazla çalışmasının olmadığını, resmi tatil ve dini bayramlara ilişkin iddialarını da kabul etmediklerini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Davalı … Tekstil Turizm İnş. Tic. ve San. Ltd. Şti. vekili, müvekkili ile diğer davalılar arasında iddia edildiği gibi bir hukuki ilişkinin mevcut olmadığını, İstanbul Otobüs A.Ş. tarafından diğer şirket ve kişiler arasındaki rekabetin korunması amacıyla yapılan ihaleler neticesinde ihaleyi kazanan tarafından seferler yapıldığını, tekelleşmenin önüne geçilmesi için ihalelere farklı kişi ve kurumların katıldığını, müvekkili ile diğer davalıların tamamen farklı kişiler olduğunu ve farklı otobüsler işlettiklerini, hukuki sorumluluktan kurtulmak gayesiyle farklı isimler altında farklı işverenlerce araç sürücülerinin çalıştırılması iddialarının gerçeği yansıtmadığını, davacının müvekkiline ait işyerinde 12.06.2012-20.05.2013 tarihleri arasında çalışmış olduğunu, davacı ile 12.06.2012 başlangıç tarihli belirsiz süreli iş sözleşmesinin imzalanması ile bu hususun sabit olduğunu, davacının son ücreti olan Mayıs 2013 ayı ücretinin banka hesabına yatırıldığını, herhangi bir fazla çalışmasının olmadığını, resmi tatil ve dini bayramlara ilişkin iddialarını da kabul etmediklerini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Davalı Göksan Teks. İnş. Kuy. San. Tic. Ltd. Şti. vekili, müvekkilinin diğer davalılarla müştereken veya müteselsilen bir sorumluluğu olmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Davalı …, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece yapılan yargılama sonucunda, toplanılan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalı … aleyhine açılan davanın reddine, diğer davalılar aleyhine açılan davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz Başvurusu:
Kararı yasal süresi içinde davacı vekili ile davalılar … Tekstil Turizm İnş. Tic. ve San. Ltd. Şti. ile … vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalılar … Tekstil Turizm İnş. Tic. ve San. Ltd. Şti. ile …’nin tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Dosyada davalılar arasındaki hukuki ilişkinin niteliği ve buna göre davacının talep ettiği alacaklardan davalıların sorumluluğu uyuşmazlık konusudur.

Davacı, davalıların gerçekte ortak olduğunu ancak hukuki sorumluluktan kurtulmak amacıyla işyerlerini (özel halk otobüsleri) farklı isimlerle gösterdiklerini belirterek organik bağ iddiasında bulunmuştur. Davalılar ise davacının hizmet bildirimlerinin yapıldığı davalı işverenler arasında ortaklık ilişkisinin söz konusu olmadığını, İstanbul Otobüs AŞ’nin ihale ve görevlendirme şartları gereği böyle bir birlikteliğin mümkün de olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davalılardan … Tekstil Turizm İnş. Tic. ve San. Ltd. Şti. ile … arasında organik bağ olduğu, diğer davalılar yönünden ise organik bağ iddiasının ispatlanamadığı kabul edilerek hüküm kurulmuştur.
Dosya kapsamındaki bilgi ve belgelerden, şehir içi özel halk otobüsü hatlarında şoför olarak çalışan davacının 17.09.2011-11.06.2012 tarihleri arasında davalılar …, … ve Göksan Teks. İnş. Kuy. San. Tic. Ltd. Şti.’ne ait işyerlerinde, 12.06.2012-20.05.2013 tarihleri arasında davalı … Tekstil Turizm İnş. Tic. ve San. Ltd. Şti.’ne ait işyerinde, 21.05.2013-31.01.2014 tarihleri arasında ise davalı …’ye ait işyerinde çalıştığı; davalılar …, … ve Göksan Teks. İnş. Kuy. San. Tic. Ltd. Şti.’ne ait işyerlerinden kısmi süreli çalışma karşılığı aynı dönemlerde bildirim yapılarak davacının aylık çalışma gün sayısının 30 güne tamamlandığı anlaşılmaktadır.
Buna göre davacının tüm çalışma süresi boyunca ara vermeksizin ya da kısa süre içinde bir işverenden diğerine geçiş yaparak çalışmaya devam ettiği, davacı ile bir kısım davalılar arasında yapılan kısmi süreli iş sözleşmelerine göre aynı dönemde çok sayıda araçta çalıştığı, tanık beyanlarına göre de davacının işverenleri değişmekle birlikte aynı işi yapmaya devam ettiği anlaşıldığından, davalılar arasında organik bağ olduğu gözetilerek tüm çalışma süresi için hesaplama yapılması ve davalıların müştereken ve müteselsilen sorumluluklarına gidilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 09/12/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.