Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2016/33542 E. 2020/16845 K. 25.11.2020 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/33542
KARAR NO : 2020/16845
KARAR TARİHİ : 25.11.2020

MAHKEMESİ : Bakırköy 17. İş (Sosyal Güvenlik) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; davacının davalı işyerinde dağıtım elemanı olarak çalıştığını, iş sözleşmesine son verilmeden bir hafta önce depoda fortlif kullanmak üzere görevlendirildiğini, olay günü ise dağıtıma çıkmasının işyeri ortağı tarafından kaba bir şekilde kendisine söylendiğini, depoda görevlendirildiğini belirtmesi üzerine de işyeri ortağı tarafından hakaret edildiğini ve darp edildiğini, iş sözleşmesine haksız olarak son verildiğini belirterek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin alacağı, fazla mesai ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti, hafta tatili ücreti ve manevi tazminat taleplerinin davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; davacının iş sözleşmesine haklı olarak son verildiğini ve iddialarının gerçeği yansıtmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece yapılan yargılamada, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna göre davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, belgelere ve tüm dosya kapsamına göre; davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Somut uyuşmazlıkta, her ne kadar davacı tanıklarının beyanlarına göre fazla mesai yapıldığı ispat edilememiş ise de davalı tanıkları beyanlarında yaz aylarında 07:00-16:00 veya 16:30’a kadar haftanın altı günü çalışma olduğunu kış aylarında ise 07:00-12:00 veya 14:00’a kadar çalışıldığını belirttikleri anlaşılmaktadır. Bu durumda davacının yaz aylarında 07:00-16:00 saatleri arasında 1 saat ara dinlenme ile günlük 8 saat, haftalık ise 48 saat çalıştığı, bunun 3 saatinin fazla mesai olduğunun kabulü ile davacının fazla mesai alacağı talebinin hesaplanması gerektiği halde dosya kapsamında davacının fazla mesai yaptığının ispat edilemediği gerekçesi ile talebin reddine karar verilmesi isabetli olmayıp bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 25/11/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.