Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2016/33464 E. 2018/1315 K. 25.01.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/33464
KARAR NO : 2018/1315
KARAR TARİHİ : 25.01.2018

…..

DAVA : Davacı, feshin geçersizliğine, işe iadesine ve yasal sonuçlarına hükmedilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili özetle; müvekkilinin davalı nezdinde 22/02/2015 tarihinden itibaren müşteri hizmetleri asistanı olarak çalışmaya başladığını, üzerine düşen tüm sorumlulukları eksiksiz olarak yerine getirdiğini, buna rağmen işverenin haksız olarak iş akdini feshettiğini, her hangi bir haklı sebebe dayanmadığını iddia ederek; feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili özetle; feshin haklı nedenle yapıldığını, işe iadenin şartlarının olmadığını, davacı hakkında tutanaklar tutulduğunu, davalı şirketin çeşitli kamu kurumlarına ve tüzel kişilere çağrı merkezi hizmeti verdiğini, davacının yaptığı iş için eğitildiğini, buna rağmen müşterileriyle polemiğe girdiğini, nazik bir uslup kullanmadığını, keyfi olarak hatta beklettiğini, hakkında şikayetler olduğunu, kaba ve hatalı uslup kullandığını, bu sebeplerle disiplin kurulu kararı ile iş akdinin feshedildiğini savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak; davacının yaptığı işin gereklerinden kaynaklanan sorunlar ve davacının sağlık sorunları bir arada düşünüldüğünde davacının İş Kanunun 25/2. maddesi gereğince iş yerinde işverene zarar verdiği ya da zararın tekrarı tedirginliğinin oluşması, iş yerinde iş akışını ve iş ortamını olumsuz etkileyecek bir biçimde diğer kişilerle ilişkilere girmesi, amirleri ve iş arkadaşlarıyla ciddi geçimsizlik göstermesi, sıkça ve gereksizce tartışmaya girişmek gibi ciddi olumsuzluklara sebebiyet verdiğine dair dosya kapsamında belge ve bulguya rastlanmadığı, davacının müşteri hizmetleri görev sorumlulukları dahilinde sağlık sorunları sebebiyle sadece 4 çağrıda olumsuz konuşma yaparak uyarı alması ve doğal süreçte iş arkadaşlarıyla iki kez tartışma yaşanması sebebiyle işveren tarafından, davacının iş yerindeki çalışma düzenine aykırı davranışlar göstermesi, iş verenin güvenini kötüye kullanması, doğruluk ve dürüstlüğe aykırı hareket ettiği, işe karşı ciddiyetsizliği ve iş gereklerini ikazlara rağmen ısrarla yerine getirmediği şeklindeki feshin geçerli ve haklı nedene dayanmadığı gerekçeleriyle, İşverence yapılan feshin geçersizliğine ve davacının işe iadesine, Davacının yasal sürede başvurusuna rağmen işverenin süresi içinde işe başlatmaması halinde ödenmesi gerekli tazminat miktarının işçinin 4 aylık ücreti tutarı olarak belirlenmesine, kararın kesinleşmesine kadar çalıştırılmadığı süre için 4 aylık ücreti tutarının ve diğer haklarının davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
Taraflar arasında iş sözleşmesinin feshinin geçerli sebebe dayanıp dayanmadığı uyuşmazlık konusu olup, normatif dayanak 4857 sayılı İş Kanunu’nun 18 ve devamı maddeleridir.
4857 sayılı Kanunun 18. maddesine göre otuz veya daha fazla işçi çalıştıran işyerlerinde en az altı aylık kıdemi olan işçinin belirsiz süreli iş sözleşmesini fesheden işveren, işçinin yeterliliğinden veya davranışlarından ya da işletmenin, işyerinin veya işin gereklerinden kaynaklanan geçerli bir sebebe dayanmak zorundadır.
4857 sayılı Kanunun 18. maddesi bakımından işçinin davranışlarından kaynaklanan sebepler, işçinin aynı Kanunun 25/II. maddesinde öngörülen sebepler niteliğinde ve ağırlığında olmayan, işyerinde işin görülmesini önemli ölçüde olumsuz etkileyen, sözleşmeye aykırı davranışlarıdır. İşçinin davranışı ancak işyerinde olumsuzluklara yol açması halinde geçerli sebep olabilir. İşçinin sosyal açıdan olumsuz bir davranışı, toplumsal ve etik açıdan onaylanmayacak bir tutumu işyerinde üretim ve iş ilişkisi sürecine herhangi bir olumsuz etki yapmıyorsa geçerli sebep sayılamaz.
4857 sayılı Kanunun 20. maddesinin ikinci fıkrasına göre feshin geçerli sebebe dayandığını ispat yükümlülüğü işverene aittir. İşçi, feshin başka bir sebebe dayandığını iddia ettiği takdirde, bu iddiasını ispatla yükümlüdür.
Dosya içeriğine göre; davacının iş akdi, iş yerindeki çalışma düzenine aykırı davranışlar gösterdiği, iş verenin güvenini kötüye kullandığı, doğruluk ve dürüstlüğe aykırı hareket ettiği, işe karşı ciddiyetsizliği ve iş gereklerini ikazlara rağmen ısrarla yerine getirmediği gerekçeleriyle geçerli sebeple feshedilmiştir. Davacının benzer eylemleri sebebiyle daha önceden de savunmasının alındığı ve ihtar cezaları verildiği anlaşılmaktadır. Davacının davranışları iş akışını bozucu niteliktedir. Artık işverenden iş ilişkisini devam ettirmesi normal ölçülerde beklenemez. Fesih geçerli sebebe dayanmaktadır ve davanın reddi gerekirken yazılı şekilde kabul edilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Belirtilen sebeplerle, 4857 sayılı Kanunun 20. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, hükmün bozulmak suretiyle ortadan kaldırılması ve aşağıdaki gibi karar verilmesi gerekmiştir.
HÜKÜM: Yukarıda açıklanan gerekçe ile;
1. Mahkeme kararının BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA,
2. Davanın REDDİNE,
3. Harç peşin alındığından yeniden alınmasına yer olmadığına,
4. Davacının yapmış olduğu yargılama giderinin üzerinde bırakılmasına, davalının yaptığı 700,00 TL. yargılama giderinin davacıdan tahsili ile davalıya ödenmesine,
5. Karar tarihinde yürürlükte bulunan tarifeye göre belirlenen 2.180,00 TL. ücreti vekaletin davacıdan alınarak davalıya verilmesine,
6. Peşin alınan temyiz harcının isteği halinde davalıya iadesine, kesin olarak 25.01.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

….