YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/33015
KARAR NO : 2020/16857
KARAR TARİHİ : 25.11.2020

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının iş sözleşmesinin davalı tarafından feshedildiğini, alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının kendisinin istifa ederek işyerinden ayrıldığını, alacağının bulunmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz Başvurusu:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Taraflar arasında davacının talep ettiği fazla çalışma sürelerine ilişkin uyuşmazlık bulunmaktadır.
Dosya kapsamına göre, davacının günde 12 saat değişen gece ve gündüz vardiyalarında çalıştığı anlaşılmaktadır. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda 1,5 saat ara dinlenme süresi düşülerek günlük 10,5 saat fiili çalışmanın kabulüyle hesaplamaya gidilmesi yerinde ise de belirtilen çalışma sistemine göre 6 gün çalıştığı günler bakımından haftalık 18 saat yerine 18,5 saat alınarak hesaplama yapılması isabetli değildir. Öte yandan, davacı işçinin 2 haftada bir pazar günü çalıştığı ispatlanmış olup dava dilekçesinde ayrıca hafta tatili ücreti talep edildiğinden hafta tatili gününde 7,5 saat üzerinde 3 saatlik çalışma süresi de haftalık fazla çalışma süresine eklenmeli ancak 2 haftada bir pazar günü çalışması olmakla eklenmesi gereken süre 1,5 saat olarak belirlenmelidir. Böyle olunca davacının fazla çalışmasına ilişkin olarak haftalık 19,5 saat fazla çalışma yaptığının kabulüyle hesaplama yapılması gerekirken haftalık 22,5 saat üzerinden yapılan hesaplamaya göre hüküm kurulması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 25.11.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.