YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/32991
KARAR NO : 2020/17004
KARAR TARİHİ : 26.11.2020

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı isteminin özeti:
Davacı vekili, davacı işçinin Mahkemenin 2011/166 esas, 2013/41 karar sayılı dosyasından davalı şirket nezdinde işe iadesine karar verildiğini, davalının temyizi üzerine Yargıtay (Kapatılan) 7. Hukuk Dairesi tarafından verilen karar ile işe iadenin kesinleştiğini, yasal süresi içinde olmak üzere 02.05.2014 tarihli noter ihtarnamesi ile davalıya işe iade başvurusunda bulunulduğunu ancak davacının işe başlatılmadığını ileri sürerek, 4 aylık boşta geçen süre ücreti ile 4 aylık ücreti tutarı işe başlatmama tazminatının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı cevabının özeti:
Davalı tarafça, davacının işe iade başvurusunda bulunduğu 02.05.2014 tarihinde başka bir işyerinde çalışmakta olduğu,başka bir işyerinde çalışmakta iken davalı şirkette işe başlamak istemesinin samimi ve iyi niyetli bulunmadığı, davanın reddi gerektiği savunulmuştur.
Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle Mahkemece gerekçeli karar başlığında davalı şirket ünvanında geçen “…” ibaresinin “…” şeklindeki yanlış yazımının mahallinde düzeltilebilecek maddi hata niteliğinde olduğunun anlaşılmasına göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut uyuşmazlıkta, davacının, dava dilekçesinde 1.500,00 TL olarak talep etmiş olduğu 4 aylık boşta geçen süre ücreti alacağının, bilirkişi raporundaki hesaplamaya göre 3.568,17 TL olarak ıslah edilmiş olunmasına karşın, Mahkemece, talep tutarını aşacak biçimde 3.618,17 TL boşta geçen süre ücretine hükmedilmesi ve davacının davalıya gönderdiği 02.05.2014 tarihli ihtarnamesinde söz konusu alacak bakımından verilen 7 günlük ödeme süresine göre temerrüt tarihinin 22.05.2015 tarihine tekabül ettiği gözetilmeksizin 14.05.2014 olan ihtarnamenin tebliğ tarihinden itibaren faize hükmedilmesi hatalı bulunup bozma sebebi ise de, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438/7. maddesi uyarınca düzelterek onanması uygun bulunmuştur.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın hüküm fıkrasının 1 nolu bendinde yer alan ;
“3.618,17 TL boşta geçen süre ücretinin 14/05/2014 tarihinden itibaren işleyen bankalarca mevduata uygulanan en yüksek faiz ile birlikte davalıdan alınıp davacıya verilmesine” ibaresinin tamamen çıkartılarak yerine;
“3.568,17 TL boşta geçen süre ücretinin 22/05/2014 tarihinden itibaren işleyen bankalarca mevduata uygulanan en yüksek faiz ile birlikte davalıdan alınıp davacıya verilmesine,” rakam ve sözcüklerinin yazılmasına ve hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 26/11/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.