YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/32776
KARAR NO : 2020/16879
KARAR TARİHİ : 25.11.2020

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili mahkememize vermiş olduğu dava dilekçesi ile; müvekkilinin davalı şirket ile fiili ve organik bağ bulunan dava dışı … Vinç Servis Servis Elk. San. Tic. Ltd. Şti.’ de kalite kontrol sorumlusu olarak 18.07.2007 tarihinden itibaren 1.100,00 TL net ücret ve senede iki maaş ikramiye ile çalışırken iş sözleşmesinin 30.06.2009 tarihinden itibaren davalı iş verene devredildiğini, davacının halen davalı firma bünyesinde 1.943,00 TL net ücret ve senede iki maaş ikramiye ile çalıştığını, fazla mesai yaptığını ancak ücretlerinin ödenmediğini, davacı ve diğer çalışanların aylık ücreti yanında haziran başında bir maaş, kurban ve ramazan bayramında yarımşar maaş olmak üzere senede iki tam maaş ikramiye aldığını, bunun dışında servis ve yemek hizmeti verildiğini, yazlık ve kışlık olmak üzere senede iki defa ayakkabı, elbise ve temizlik yardımı yapıldığını, ücretin bir kısmının bankaya bir kısmının elden verildiğini, davacının dava tarihi itibari ile 13.486 TL ikramiye alacağının ödenmediğini, milli bayramlarda çalıştırılmasına rağmen karşılığının ödenmediğini iddia ederek müvekkiline ödenmeyen işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı adına usulüne uygun davetiye tebliğ edilmiş, davalı vekili cevap dilekçesi ile; davada talep edilen alacak kalemlerinin belirsiz alacak davasına konu edilemeyeceğini, davacının müvekkili şirkette 01.07.2009 – 23.05.2014 tarihleri arasında çalıştığını, müvekkili şirkete hiç bir dönemde ikramiye ödemesi yapılmadığını, iş sözleşmesi ve bordrolarda ikramiye ödendiğine dair delil olmadığını, ücret bordrolarından anlaşılacağı üzere davacının en son 1.493,52 TL net ücret aldığını, müvekkili şirkette çalışanların yalnızca iş için gerekli kıyafet ve ekipmanların verildiğini, davacının imzasını taşıyan bordrolara bakıldığında davacının çalışmasının bulunduğu resmi tatil günlerine ilişkin ücretlerinin ödendiğini savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm , davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacıya ve diğer işçilere ikramiyenin daha önce ödendiği ve 2008 yılından itibaren ikramiye ödemesinin kaldırıldığı hem davacı hem de davalı tanık beyanlarıyla da tartışmasızdır.
4857 sayılı yasanın yürürlüğe girdiği 10.06.2013 tarihinden sonra 22. maddenin kabulü ile ‘işyeri uygulaması’ kavramı ortadan kalkmış, 1475 sayılı yasa dönemindeki ‘uzun süre ses çıkarmama zımni rızadır’ uygulaması da sona ermiştir. Yeni yasanın yürürlüğe girdiği tarihten itibaren işçi aleyhine yapılacak her türlü değişiklik 22. madde kapsamında değerlendirilmek zorundadır.
Davalı işverenin ‘şifahen verilen ikramiye, şifahen kaldırılmıştır’ savunması karşısında 22. maddenin uygulanmadığı işçinin yazılı muvafakatinin alınmadığı anlaşıldığından ve yukarıda belirtildiği üzere ikramiye açısından işverenin ikramiyenin kaldırılmasına izin kararı işçiyi bağlamayacağından davacının dava dilekçesindeki talebi dikkate alınarak ikramiye alacağı belirlenip hüküm altına alınması gerekirken bu talebin yerinde olmayan gerekçeyle reddi hatalıdır.
3-Davacı kısmi dava açmış, taleplerini 30/05/2016 harç tarihli ıslah dilekçesi ile artırmış, ancak ıslah ettiği miktarlara faiz yürütülmesini talep etmemiştir.
Mahkemece dava dilekçesinde faiz talep edilmekle birlikte ıslah ile istenilen miktarlara faiz talep edilmediği gerekçesi ile fazla mesai ücret alacağına ıslah ile artırılan kısma faiz yürütülmemiştir.
Yargıtay İçtihatları Birleştirme Büyük Genel Kurulu’nca 24.05.2019 tarih ve 2017/8 Esas, 2019/3 sayı ile; “Bir miktar para alacağının faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesinin talep edildiği kısmî davada, dava konusu miktarın kısmî ıslahla faiz talebi belirtilmeksizin arttırılması halinde, arttırılan miktar bakımından dava dilekçesindeki faiz talebine bağlı olarak faize hükmedileceği” yönünde karar verilmiştir.
Yargıtay Kanunu’nun 45/5. maddesi “İçtihadı birleştirme kararlarının benzer hukuki konularda Yargıtay Genel Kurullarını, Dairelerine ve Adliye Mahkemelerini bağlayacağı “ hükmünü içermektedir.
Yargıtay Kanunu’nun 45/5. maddesi karşısında, “…ıslahta faiz istenilmese dahi dava dilekçesindeki faiz talebine bağlı olarak faize hükmedilmesi…” zorunlu hale geldiğinden, ıslah edilen miktarlara faiz yürütülmemesi hatalıdır.
SONUÇ:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine 25.11.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verilmiştir.