Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2016/32721 E. 2020/16709 K. 25.11.2020 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/32721
KARAR NO : 2020/16709
KARAR TARİHİ : 25.11.2020

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalıya ait işyerinde 18.02.2009-28.02.2015 tarihleri arasında ayakkabı saya dikim işçisi olarak aylık net 1.500,00 TL ücret, yemek ve asgari geçim indirimi karşılığında çalıştığını, işe girişinin geç ve düşük ücret üzerinden yapıldığını, yine işe girdi-çıktı yapılarak farklı şirketler üzerinden sigortasının gösterildiğini, iş sözleşmesinin haksız ve kötüniyetli olarak işveren tarafından sonlandırıldığını iddia ederek, kıdem ve ihbar tazminatları ile yıllık izin ücreti ve fazla çalışma ücreti alacaklarının davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, dava konusu talep ve alacakların zamanaşımına uğradığını, davacının 18.12.2009-28.02.2015 tarihleri arasında davalı işyerinde çalıştığını, kıdem ve ihbar tazminatının ödendiğini, davacının başka şirketlerden sigortasının yapıldığı iddiasının doğru olmadığını, ücrete ilişkin iddianın da doğru olmayıp ücretlerin bankadan ödendiğini, davacının fazla mesai alacağı, ulusal bayram genel tatil alacağı, yıllık ücretli izin alacağının bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece yapılan yargılama sonucunda, toplanılan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz Başvurusu:
Kararı yasal süresi içinde davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının fazla çalışma ücretinin ödenip ödenmediği ve hesabı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille yapılabilir. Bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda, işçinin bordroda belirtilenden daha fazla çalışmayı yazılı belge ile kanıtlaması gerekir.
İşçiye bordro imzalatılmadığı halde, fazla çalışma ücreti tahakkuklarını da içeren her ay değişik miktarlarda ücret ödemelerinin banka kanalıyla yapılması durumunda ise işçinin ihtirazi kayıt ileri sürmesi beklenemeyeceğinden, ödenenin üzerinde fazla çalışma yapıldığının her türlü delil ile ispatı mümkündür. Tahakkuku aşan fazla çalışma hesaplandığında, bordrolarda yer alan fazla çalışma ödeme tutarları mahsup edilmelidir.
Somut uyuşmazlıkta, dosyaya sunulan bir kısım imzalı ücret bordrolarında fazla çalışma tahakkukları bulunduğu halde, bu tahakkukların dikkate alınmadığı anlaşılmaktadır.
Dairemizin yerleşik içtihatları uyarınca, dosyada mevcut imzalı bordrolarda fazla çalışma ücreti tahakkuku bulunan ayların fazla çalışma hesabında dışlanması gerekir.
Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının hesaba esas tüm çalışma döneminde haftanın 4 günü akşam saat 21.00’e kadar çalıştığı kabul edilmiş ise de, davacı tanık beyanlarından davacının çalışmasının son iki yılında hafta içi 5 gün boyunca akşam saat 19.30’a kadar çalıştığı anlaşılmaktadır. Bu nedenle son iki yıllık çalışma dönemi için davacının haftanın 5 günü 08.30-19.30 saatleri, cumartesi günleri ise 08.30-13.00 saatleri arası çalıştığı kabul edilerek fazla çalışma hesabı yapılmalıdır.
Mahkemece bu hususlar gözetilmeden karar verilmesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 25/11/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.