Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2016/31009 E. 2020/11125 K. 08.10.2020 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/31009
KARAR NO : 2020/11125
KARAR TARİHİ : 08.10.2020

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalı işyerinde 08.06.2011 tarihinden itibaren 3 yıl, 6 ay “ütücü operatörü” olarak çalıştığını, 980,00 TL net ücret aldığını, maaşının bordroda tam olarak gösterilmemesi, fazla çalışma ücretlerinin ödenmemesi nedeniyle iş akdinin davacı tarafından İş Kanununun 24/II-e maddesi gereğince haklı olarak feshedildiğini, Nisan ve Kasım ayları arasındaki dönemde 08:00-22:00 saatleri arasında ve bu dönemde ulusal bayram genel tatil günlerinde ve ayda 4 pazar şeklinde çalışıldığı iddia ederek; kıdem tazminatı, fazla çalışma, hafta tatili çalışma ve genel tatil çalışma ücreti alacaklarının ödenmesini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının 17-18-19.12.2014 günleri mazaretsiz olarak işe gelmediğini, bu nedenle iş akdinin devamsızlık nedeniyle feshedildiğini, fazla çalışma ücretlerinin bordrolara yansıtılıp ödendiğini, bordroların imzalı olduğunu ve ihtirazi kayıt içermediğini, işyerinde bayram ve resmi tatil günlerinde çalışma yapılmadığını, ücretin bordrolarında gösterilen kadar olduğunu, savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C) Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davalı vekilleri temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı davalı işyerinde 08.06.2011 tarihinden itibaren 3 yıl 6 ay çalıştığını, iş akdini 08.12.2014 tarihinde feshettiğini iddia etmiş, davalı ise cevap dilekçesinde hizmet akdinin başlangıcına ilişkin açıklama yapmamış ancak iş akdini 23.12.2014 tarihinde feshettiklerini savunmuştur. Davacının SGK kayıtlarında 08.06.2011-31.12.2014 tarihlerinde davalı işyerinde çalışmasının bildirildiği görülmektedir. Bu durumda davacının hizmet süresinin iddia ve kayıtlar dikkate alınarak ve taleple bağlılık ilkesi gereği 08.06.2011-08.12.2014 tarihleri arasında geçtiğinin kabulü ve bu dönem içindeki alacaklarının belirlenmesi gereklidir. Oysa hükme esas alınan bilirkişi raporunda fazla mesai, ulusal bayram genel tatil ve hafta tatili ücretlerinin 07.05.2010-08.12.2014 tarihleri arasındaki dönem için hesaplandığı görülmektedir. Hizmet başlangıcının 07.05.2010 tarihi olarak belirlenerek hesap yapılması ve mahkemece de bu hesap esas alınmak suretiyle davanın kabulüne karar verilmesinin gerekçesi karardan anlaşılamamaktadır. Bilirkişi raporu ve mahkeme kararı bu açıdan denetime elverişli olmadığı gibi aynı zamanda hatalıdır. Bu bakımdan davacının fazla mesai, hafta tatili, ulusal bayram genel tatil çalışmalarının karşılığı ücretlerin 08.06.2011-08.12.2014 tarihleri arası için hesaplanması gerekirken açıklandığı şekilde hesap ve karar hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 08/10/2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.