YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/30521
KARAR NO : 2019/14698
KARAR TARİHİ : 02.07.2019

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davanın yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerle gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin hükmün süresi içinde duruşmalı olarak temyizen incelenmesi davalı avukatınca istenilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 02/07/2019 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü yapılan tebligata rağmen taraflar adına kimse gelmediğinden incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra duruşmaya son verilerek Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalıya ait işyerinde montaj ustası olarak çalışırken ücretlerinin gerektiği gibi ödenmemesi üzerine iş sözleşmesini haklı olarak fesh ettiğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı ile manevi tazminat, kötüniyet tazminatı, bir kısım aylık ücret, fazla çalışma, hafta tatili, yıllık izin, ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının tahsilini, istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının haksız yere işi bıraktığını, taleplerinin de haksız olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, iş sözleşmesinin ücretlerin gerektiği gibi ödenmemesi üzerine davacı tarafça haklı olarak fesh edildiği buna göre davacının kıdem tazminatına hak kazandığı gibi fazla çalışma, hafta tatili, yıllık izin ve genel tatil ücreti alacakları olduğu diğer taleplere ise hak kazanmadığı gerektiği gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne, karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı, dava ve ıslah dilekçesiyle toplam 2.481,61 TL. yıllık izin ücreti alacağı istemiş olup Mahkemece talep aşılarak 2.640,02 TL.ye hükmedilmesi 6100 sayılı HMK.nın 26. maddesine aykırıdır.
3- Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda hizmet süresine göre davacının 70 gün yıllık izin hakkı olduğu bunun 26 gününü kulandığı bakiye 44 gün yıllık izin ücetine hak kazandığı belirtilerek alacak hesabı yapılmış ise de, işverence fesih sonrası davacıya 22 gün karşılığı yıllık izin ücreti ödemesi yapılmış olup bu ödemenin dikkate alınmaması hatalıdır.
Öte yandan dosya içerisinde davacının 09/09/2013-23/09/2013 tarihleri arasında yıllık izin kullandığına yönelik form olup, bu belgenin giriş çıkış kaydı ile de uyumlu olmasına rağmen hesaplamada dikkate alınmaması da hatalıdır.
4- Davacının hak kazandığı hafta tatili ücreti hesabı yapılırken kök ve ek raporlarda hesaplanan hafta sayılarında farklılıklar olduğu gibi son hesap döneminde hafta sayısında da hata yapıldığı görülmüştür. Mahkemece davalının rapora itirazları da gözetilerek hafta tatili ücreti hesabı ile ilgili denetime elverişli yeni bir hesap raporu alınarak sonuca gidilmelidir.
5- Davalı taraf, bir kısım işe giriş çakış kayıtları sunmuş ve hükme esas alınan bilirkişi raporunda bu sürelerin dikkate alındığı açıklanmış ise de hesaplama denetime elverişli olmamakla hatalıdır.
6- Hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının kullandığı izin günlerinin fazla çalışma, hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil hesabında dışlanmaması da hatalıdır.
7- Davalı taraf bir kısım bordrolarda fazla çalışma tahakkuku olduğunu savunmuş ise de dosyada söz konusu bordrolara rastlanmamıştır. Mahkemece davalıdan varsa bordroların ibrazı istenip sunulduğu takdirde değerlendirilmelidir.
Eksik inceleme ve araştırma ile karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) SONUÇ:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 02/07/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.