YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/29728
KARAR NO : 2020/14651
KARAR TARİHİ : 04.11.2020

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalı işyerinde 03.03.2013 tarihinde nakliyat işinde tır şoförü olarak çalışmaya başladığını, aylık periyotta bir hafta 08.00-18.00, üç hafta 13.00-23.00 saatleri arasında, cumartesi günleri ise 08.00-16.00 saatleri arasında çalıştığını, resmi tatillerde ve pazar günleri çalışma olmadığını, sigorta primlerinin yatırılmaması ve fazla çalışma ücretlerinin ödenmemesi sebebiyle 30.03.2014 tarihinde işten ayrıldığını, 2014 yılı Mart ayı ücretinin ödenmediğini iddia ederek, yıllık izin ücreti, fazla çalışma ücreti ve ücret alacaklarının davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının firmadan alacağı olmadığını, buna dair 31.03.2014 tarihli tutanak başlıklı ibraname mahiyetindeki belgeyi imzaladığını, davacının kırık parmağını ameliyat ettireceğinden bahisle kendisinin işten ayrıldığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece yapılan yargılama sonucunda, toplanılan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz :
Kararı yasal süresi içinde davalı temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçi son aya ait ücretinin ödenmediğini iddia ederek ücret alacağı talebinde bulunmuş, davalı işveren ise son aylara ait ücret ödemelerinin davacının eşi adına açılan banka hesabına yatırıldığını savunmuştur.
Mahkemece son ay ücretinin 1.600,00 TL olarak kabulüne dair hüküm kurulmuştur.
Dosya içinde bulunan davacının eşine ait banka hesabına yapılan ödeme belgelerinden, davacının iş sözleşmesinin 30.03.2014 tarihinde feshi üzerine 02.04.2014 tarihinde 1.500,00 TL ve 21.04.2014 tarihinde 750,00 TL ödendiği anlaşılmaktadır.
Davacı işçi 09.07.2014 tarihli “ek açıklama” dilekçesiyle 2014 yılı Nisan ayı sonuna kadar çalıştığını ileri sürmüş ise de bu yöndeki iddiasını ispat edememiştir.
Böyle olunca davacının ücret alacağı talebinin reddi gerekirken yazılı şekilde kabulü hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 04/11/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.