Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2016/29305 E. 2020/14230 K. 02.11.2020 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/29305
KARAR NO : 2020/14230
KARAR TARİHİ : 02.11.2020

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; davacının, davalı şirkette 05/12/2010-25/12/2013 tarihleri arasında çalıştığını, aynı zamanda … İş Sendikası’na üye olduğunu ve işveren ile sendika arasında imzalanan Toplu İş Sözleşmesin’den yararlanması gerektiğini, iş akdini ücretlerinin ödenmemesi nedeniyle feshettiğini, iddia ederek; kıdem tazminatı, ücret, yıllık ücretli izin, fazla mesai, sosyal yardım ve asgari geçim indirimi alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı vekili kısmi dava açmış, taleplerini 10.06.2015 harç tarihli ıslah dilekçesi ile artırmış, ancak ıslah ettiği miktarlara faiz yürütülmesini talep etmemiştir.
Mahkemece ıslah ile istenilen miktarlara faiz talep edilmediği gerekçesi ile faiz yürütülmemiştir.
Mahkemenin bu uygulaması Dairemizin “ıslah edilen miktarlar açısından faiz talep edilmemesi halinde ıslah ile artırılan miktarlara faiz yürütülemeyeceği ” şeklindeki kökleşmiş içtihadına uygun ise de, karardan sonra bu konu ile ilgili olarak yapılan içtihadı birleştirme talebi üzerine Yargıtay İçtihatları Birleştirme Büyük Genel Kurulunca 24.05.2019 günü yapılan toplantıda:
“Bir miktar para alacağının faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesinin talep edildiği kısmî davada, dava konusu miktarın kısmî ıslahla faiz talebi belirtilmeksizin arttırılması halinde, arttırılan miktar bakımından dava dilekçesindeki faiz talebine bağlı olarak faize hükmedileceği” yönünde karar verilmiştir.
Yargıtay Kanunu’ nun 45/5. maddesi “ İçtihadı birleştirme kararlarının benzer hukuki konularda Yargıtay Genel Kurullarını, Dairelerine ve Adliye Mahkemelerini bağlayacağı “ hükmünü içermektedir.
Yargıtay Kanunu’ nun 45/5. maddesi karşısında, “…ıslahta faiz istenilmese dahi dava dilekçesindeki faiz talebine bağlı olarak faize hükmedilmesi…” zorunlu hale geldiğinden, hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438/7. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
Sonuç:
Hüküm fıkrasının 1-4-5-6 numaralı bentlerinin çıkartılarak yerlerine;
“1-3.428,38 TL. brüt kıdem tazminatının akdin feshedildiği 20/12/2013 tarihinden itibaren işleyecek en yüksek banka mevduat faizi ile birlikte,
4-1.430,10 TL. brüt yıllık izin alacağının 100,00 TL’sine dava tarihi olan 03.07.2015, kalan 1.330,10 TL’sine ise ıslah tarihi olan 16.06.2016’dan itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte,
5-2.009,84 TL. Brüt asgari geçim indirimi alacağının 100,00 TL’sine dava tarihi olan 03.07.2015, kalan 1.909,84 TL’sine ise ıslah tarihi olan 16.06.2016’dan itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte,
6-563,39 TL. brüt sosyal yardım alacağının 100,00 TL’ sine dava tarihi olan 03.07.2015, kalan 463,39 TL’sine ise ıslah tarihi olan 16.06.2016’dan itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte,” bentlerinin yazılmasına, hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının isteği halinde ilgiliye iadesine, 02.11.2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.