Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2016/2867 E. 2019/12480 K. 29.05.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/2867
KARAR NO : 2019/12480
KARAR TARİHİ : 29.05.2019

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili özetle; davacının 03.07.2010 – 18.06.2013 tarihleri arasında davalı şirkette çalıştığını, hafta içi günlerde ve hafta sonu bir gün (Cumartesi ya da Pazar günü) 09.30-20.00 saatleri arasında çalıştığını, ikramiye, yol ve yemek giderlerinin davalı şirket tarafından karşılandığını, taraflar arasındaki iş sözleşmesinin 18.06.2013 tarihinde davacı tarafından İş Yasası’nın 24/II-e maddesi uyarınca haklı nedenle feshedildiğini, davacının tüm çalışma süresinde asgari ücretten fazla ücret almasına karşın SGK’na aylık prime esas kazanç bildirimlerinin asgari ücret esas alınarak yapıldığını, davalı şirketin bir tekstil şirketi olması nedeniyle davacının işin yoğun olduğu resmi ve dini tatillerde çalıştığını, davacının fazla çalışma ücretleri ile genel tatil ücretlerinin ödenmediği ve davalı şirketten 5 yıllık ücretli izin süresine ait alacağı bulunduğunu beyan ederek bir kısım işçilik ücretlerinin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili özetle; davacının 06.10.2010-18.06.2013 tarihleri arasında davalı şirketin … Mağazası’nda çalıştığını, taraflar arasındaki iş sözleşmesinin davacı tarafından feshedildiğini ve davacının iş sözleşmesini feshinin istifa olarak değerlendirilmesi gerektiğini, davacının aylık ücretinin davacının banka hesabına yatırılarak ödendiğini, davacının aylık ücretinin birkaç ay dışında imzası karşılığı ödendiği ve ücret alacağı bulunmadığına ilişkin ibra imzaladığını, ücret bordrolarında davacının çalıştığı genel tatil günlerine ilişkin olarak ücret tahakkuku ve fazla çalışma yapması durumunda da fazla çalışma ücreti tahakkuku bulunduğunu, davacının ödenmeyen fazla çalışma ve genel tatil ücret alacağı bulunmadığın belirterek davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı davalı iş yerinde fazla mesai yaptığını ancak karşılığı ücretin ödenmediğini iddia etmiş, davalı ise iş yerinde fazla mesai uygulaması olmadığını savunmuştur. Davacı iddiasını ispat bakımından iki tanık dinletmiş ve bu tanıklar davacının fazla mesai iddiasının doğrulamış iseler de her iki tanığın da aynı işverene aynı iddia ile dava açan kişiler oldukları, tanıkların dosyalarının da dairemizde aynı gün incelendiği anlaşılmıştır. Davalı tanıklarına göre ise davalı iş yerinde davacının fazla mesai çalışması yoktur. Davacı tanıkları aynı iddia ile aynı işverene dava açmış, husumetli kişiler olduklarından beyanlarına son derece ihtiyatla yaklaşılmalıdır. Fazla mesai iddiasının sadece bu beyanlar ile ispatlandığı kabul edilemez. Açıklanana nedenle davacının ispat edemediği fazla mesai talebinin reddi yerine kabulü hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 29/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.