YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/28179
KARAR NO : 2020/14812
KARAR TARİHİ : 04.11.2020

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı işyerinde 15.08.2010-06.08.2013 tarihleri arasında butik pasta tasarım ustası olarak çalıştığını, iş sözleşmesini haklı nedenle feshettiğini iddia ederek kıdem tazminatı ile fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevaplarının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar taraf vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacı işçiye ödenen aylık ücretin miktarı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda, davacı işçi butik pasta tasarım ustası olarak net 2.300,00 TL ücretle çalıştığını iddia etmiş; davalı işveren ise davacının bordrodaki ücret olan brüt 2.080,00 TL karşılığında çalıştığını savunmuştur. Davacı tanıklarından Barış Gün, 2009-2012 yılları arasına davalı işyerinde çalıştığını, kendisinin 2.250,00 TL, davacının ise 2.500,00 TL civarında ücret aldığını beyan etmiştir. Diğer davacı tanıklarından Leyla Ünal işyeri çalışanı olmadığını, … ise davacının ücretini bilmediğini beyan etmiştir. Mahkemece emsal ücret araştırması yapılmış ise de, İstanbul Ticaret Odasınca bilgi verilmediği görülmüştür. Mahkemece, brüt 2.080,00 TL ücret esas alınarak yapılan hesaplamaya itibar edilmiştir. Ancak yapılan emsal ücret araştırması yetersiz olup, davacının meslekte geçirdiği süre, işyerinde çalıştığı tarihler, meslek unvanı ve fiilen yaptığı iş bildirilerek ilgili meslek odalarından ve diğer kuruluşlardan yapılacak emsal ücret araştırması ve Türkiye İstatistik Kurumu’nun resmi internet sitesindeki “kazanç bilgisi sorgulama” kısmındaki bilgiler dikkate alınarak araştırma genişletilmeli ve dosya kapsamındaki tüm deliller bir arada değerlendirilerek, aylık ücret miktarı noktasındaki uyuşmazlık çözümlenmelidir. Eksik inceleme ve araştırma ile sonuca gidilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
3- Diğer yandan mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının haftanın 5 günü 07.00-15.15 saatleri arasında, cumartesi günü ise 07.00- 24.00 saatleri arasında çalıştığı, 1,5 saat ara dinlenme süre ile haftalık fazla çalışma süresinin 5,5 saat olduğu kabul edilmiş ise de, davacı dava dilekçesinde işten genellikle akşamları 20.00-21.00 saatleri arasında ayrılabildiğini beyan etmiş olup, davacının bu beyanı dikkate alınmaksızın cumartesi günleri saat 24.00’a kadar çalıştığının kabulüne göre yazılı şekilde talep aşılarak hesaplama yapılması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 04.11.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.