Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2016/28177 E. 2020/14810 K. 04.11.2020 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/28177
KARAR NO : 2020/14810
KARAR TARİHİ : 04.11.2020

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalıya ait işyerinde 07.08.2007-01.10.2014 tarihleri arasında kalıpçı ustası olarak çalıştığını, iş sözleşmesini haklı nedenle feshettiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ile yıllık izin, fazla çalışma, ulusal bayram genel tatil ve hafta tatili ücret alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanılan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar süresi içerisinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, belgelere ve tüm dosya kapsamına göre; davacının tüm davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının fazla çalışma ücreti alacağının hesaplanması konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Davacı dava dilekçesinde, davalı işyerinde çalışma saatlerinin 08.00-18.00 olmasına rağmen her gün 18.00’dan 23.00’a kadar mesaiye kaldığını, kendisine sadece saat 18.00’dan sonraki fazla çalışmalarının ödendiğini, 18.00’dan önceki fazla çalışmalarının ödenmediğini iddia ederek fazla çalışma ücret alacağı talep etmiştir. Davalı taraf ise, bordrolarda ek ücret adı altında fazla çalışma ücretinin ödendiğini savunmuştur. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının haftanın 7 günü 08:00-18:00 saatleri arası çalıştığı, 1 saat ara dinlenme süresinin düşülmesiyle ve pazar günü hafta tatili olarak ayrıca hesaplanacağından haftalık çalışma gününün 6 gün olarak kabulüne göre haftada 9 saat fazla çalışmasının olduğu tespit edilerek fazla çalışma ücreti alacağı bu tespite göre hesaplanmıştır. Ancak davalı tarafça dosyaya sunulan davacının imzası bulunmayan ücret bordrolarında ek ücret adı altında bir kısım tahakkukların bulunduğu görülmektedir. Her ne kadar bilirkişi raporunda söz konusu tahakkuklar fazla çalışma ücret alacağının hesabında dikkate alınmamış ise de, kabul edilen çalışma saatleri, davalı savunması ile davacı tarafça söz konusu tahakkukların fazla çalışma ücreti ödemesi olduğuna dair beyanı dikkate alınarak ek ücret adı altında yapılan ödemelerin fazla çalışma karşılığı olarak ödendiği kabul edilerek fazla çalışma ücreti alacağından mahsup edilmesi gerektiği gözetilerek karar verilmesi gerekirken anılan yön düşünülmeden hüküm kurulması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeple BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 04.11.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.