YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/27897
KARAR NO : 2020/11497
KARAR TARİHİ : 12.10.2020

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalı şirkette 01/09/2008-09/05/2013 tarihleri arasında operasyon müdürü olarak çalıştığını, en son brüt 3.489,77 TL ücret aldığını, İstanbul’da bulunduğu zamanlarda haftanın 6 günü 07:00-19:00 saatleri arasında çalıştığını, genellikle bütün günü işyeri dışında denetimlerde geçirdiğini, ayrıca her ay düzenli olarak 4 kez Ege bölgesinde yer alan davalı şirket afişlerinin asılması, düzenlenmesi ve denetimi için her ayın salı günü Bodrum’a giderek 3 gün bu şehirde kaldığını, dini bayramların birinci günü hariç tüm bayramlarda çalıştığını, bir kısım işçilik alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek fazla mesai ücreti ve ulusal bayram genel tatil ücreti alacaklarını istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, zamanaşımı itirazında bulunarak, davacının 01/09/2008 tarihinde bilgi işlem departmanında çalışmaya başladığını, 09/05/2012 tarihinde davacının çalıştığı bölümün kapatılması ve kendisinin işyerinde görevlendirilebileceği uygun bir pozisyon kalmaması sebebi ile tüm yasal haklarının ödenerek iş akdinin feshedildiğini, davacının çalışma saatlerinin 08:00-18:00 arasında olduğunu hafta sonları çalışma yapılmadığını, ibrarname imzalandığını, iddia ve taleplerin yersiz olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, tarafların bildirdikleri tanıklar beyanlarında; davacının davalı işyerinde geçen çalışma şartları ve saatlerine yönelik açıklamalarda bulunduğu, bilirkişi tarafından yapılan incelemeyle 27/04/2015 tarihli hesap raporu düzenlendiği, raporda davalının zamanaşımı itirazları dikkate alınarak fazla mesai ve bayram çalışmaları tespit edilerek hesaplama yapıldığı, tarafların itirazları üzerine bilirkişinden 22/12/2015 tarihli ek rapor alındığı, ek rapor içeriği itibariyle dosyadaki belgelere usul ve yasaya uygun olup mahkememizce benimsendiği, tüm deliller ve dosya kapsamı bu şekilde değerlendirilerek; davacının bilirkişi raporunda belirtilen tarihler arasında ve ücretle davacı işyerinde çalıştığı, benimsenen raporda tespiti yapılan ve sabit olan fazla çalışma ile bayram çalışmaları karşılığı ücretlerin ödendiğine dair işverenlik tarafından hukuken geçerli belge makbuz sunulmadığından raporda belirtilen miktarla sınırlı olarak fazla mesai ücretinden takdiren % 30 oranında indirim yapıldığı gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Somut uyuşmazlıkta, fazla mesai ücretinin sübutu bakımından;
Davalı vekili temyiz dilekçesinde ve yargılama sırasında davacı tanıklarının davalı ile davaları olduğunu ileri sürmüştür. Davalı vekili ayrıca eldeki dosya davacısı …’nın ve eldeki dosya davacısının tanığı F.A.nın, eldeki dosya davacısının diğer tanığı olan C.U.nun dosyasında, tanık sıfatı ile verdikleri ifadeleri kapsayan duruşma zaptını yargılama sırasında dosyaya sunmuştur.
Tüm bu belgeler ile eldeki dosya kapsamının birlikte incelenmesi sonucunda;
Davacı …’nın işinin dava dilekçesinde “operasyon müdür yardımcısı” olarak belirtildiği, davacı tanığı C.U.nun işinin “genel müdür yardımcısının asistanlığı” olduğu, davalı tanığı F.A.nın görevinin ise gene F.A.nın beyanında “montaj bölümünde teknik sorumlu” olarak ifade edildiği anlaşılmaktadır.
Davacı tanığı C.U.nun davacısı olduğu dosyada, eldeki dosyada davacısı … “Ben pazartesileri ofiste çalışırdım diğer günler sahadaydım … ben kendisine telefonla ulaşıyordum, birlikte maçlara giderdik, belediyedeki iş yaptığımız arkadaşları davetli olarak maçlara götürüyorduk, yemeklere gittik, toplantılara giderdik, TTNET arenada galatasarayın 17 maçı varsa 15 ine gitmişizdir. Davacı ile birlikte herhalde 15-20 yemeğe gitmişimdir. İstanbulun her sokağını bildiğimiz için ve her soruya cevap verebildiğimiz için bende yemeğe gidiyordum”, davacı tanıklarından F.A. “bende dava açtım, şirketle anlaşma yoluna gittik, …haftada 4-5 kere ofise giderdim, işin durumuna göre 10 dk veya bir saat kalırdım, işe giriş çıkış saatlerine yakın şirkete gitmezdim. Ofisin çalışma saati 9-18 di. … bu saatlerde çalışıyordu, 18 den sonra çalıştığı olurdu. Şöyleki arena standında şirketin locası vardı oraya belediye çalışanlarını maça götürdüğünü, yurdışına da iş nedeniyle çıktığını biliyordum, cumartesi ve pazar günleri maltepeye taşeronlara yer göstermek için gittiğimde benimle birlikte geldiğini biliyorum” şeklinde beyanlarda bulunmuşlardır.
Davacı tanıklarının eldeki dosyadaki beyanları, davacı asıl …’nın, tanığı C.U.nun dosyasındaki tanık sıfatı ile verdiği beyanları, davacı tanığı F.A.nın her iki dosyadaki tanık sıfatı ile verdiği beyanları, tanıkların ve davacının işi, davacı tanığı C.U.nun kendi davasında fazla mesai ücreti talebinin reddedilmiş ve taraflar temyizi üzerine bu kararın onanmış olması göz önüne alındığında davacı tanıklarının davalı ile davalı oldukları, ayrıca davacı ile tanıklarının her birinin görevlerindeki farklılık sonucu kendisine has çalışma sistemleri ve koşulları nedeni ile birbirlerinin çalışma saatlerini fazla mesai süresi hesabına elverir ölçüde bilmelerine olanak bulunmadığının anlaşılması karşısında, fazla mesai ücreti talebinin sübut bulmadığı, bu nedenle fazla mesai ücreti talebinin tamamen reddinin gerektiği gözetilmeden kabulü hatalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 12/10/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.