YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/27182
KARAR NO : 2020/2617
KARAR TARİHİ : 19.02.2020

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının, 17/07/2008 tarihinden 18/02/2013 tarihine kadar davalı iş yerinde çalıştığını, son aldığı maaşın net 1.600,00 TL olduğunu, ayrıca üç ayda bir ücretinin %10’ u kadar ikramiye aldığını, iş yerinde bir öğün yemek ve ayrıca servis yardımı olduğunu, müvekkilinin ayın 30 günü 24 saat çalışıp 48 saat istirahat şeklinde çalıştığını, senelik izinlerinin yoğun olarak kullanıldığı yaz aylarında ise 24 saat çalışıp 24 saat istirahat şeklinde çalıştığını, normalde ayda 240 saat, izin olduğu dönemde 360 saat çalıştığını, müvekkilinin tüm resmi ve dini bayramlarda çalıştığını, bu çalışmalarının karşılığı ücretlerinin ödenmediğini iddia ederek; fazla mesai ücretinin ve resmi ve dini tatil ücretinin en yüksek banka mevduat faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının taleplerinin zamanaşımına uğradığını, davacının davalıyı ibra ettiğini, ibranamenin varlığı karşısında davacının davalıdan herhangi bir alacağının bulunmadığını, fazla mesai yapmadığını, bütün çalışmalarının yasal sınırlar içerisinde olduğunu, fazla çalıştığı dönemde denkleştirme kuralları gereğince dinlendirildiğini, fazla mesainin olmadığını, iş sözleşmesi uyarınca 5 saate kadar fazla çalışmalarının ücrete dahil olduğunu, bayram genel tatillerde çalışma olmadığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki bilgi ve belgelere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalının aşağıdaki bentlerin dışındaki temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2-İş Kanunu’nun 47. maddesine göre ulusal bayram genel tatil günlerinde çalışan işçi için her çalıştığı gün karşılığı ilave bir yevmiye daha ödenir. Bu hükme göre öncelikle ulusal bayram genel tatil hesabının gün üzerinden yapılması gerekirken yani yapıldığı anlaşılan her bir ulusal bayram genel tatil çalışması için maktu aylık ücret 30′ a bölünerek bulunacak ilave bir yevmiyeye daha hak kazandığına karar verilmesi gerekirken bir yevmiyesi maktu ücret içerisinde ödendiğinden bir katsayı ile hesap yapılması gerekirken iki kat sayı ile hesap yapılması hatalı olduğu gibi bizzat davacının kendi açıklamalarından yaz aylarında 24 saat çalışıp 24 saat dinlendiği diğer aylarda ise 24 saat çalışıp 48 saat dinlendiği belli olmakla yaz aylarına denk gelen ulusal bayram genel tatillerin yarısının, diğer aylara denk gelen ulusal bayram genel tatillerin 1/3′ ünde çalıştığının kabulü gerekirken tüm ulusal bayram genel tatillerde çalışmış gibi hesap yapılması da ayrıca hatalıdır.
3-Hüküm altına alınan alacakların net miktar olmasına rağmen hüküm fıkrasında net mi brüt mü olduğu hususunda bir belirleme yapılmamasının infazda tereddüt yaratacağının düşünülmemesi de hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 19/02/2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.