YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/2549
KARAR NO : 2019/12574
KARAR TARİHİ : 29.05.2019
MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin 20/03/2012-13/05/2014 tarihleri arasında makineci olarak çalıştığını, sigortasının 04/07/2012 tarihinde başlatıldığını, en son aylık net ücretinin 1.530,00 TL olduğunu, müvekkilin 13/05/2012 tarihinde fazla mesai ücretlerini aldığına dair belge imzalatılarak işten çıkarıldığını ileri sürerek, kıdem, ihbar tazminatları ile ücret, fazla mesai ücreti, ulusal bayram genel tatil ücreti, hafta tatili ücreti ve yıllık izin ücreti alacaklarının davalıdan tahsilini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının 04/07/2012 tarihinde işe başladığını, sigortasının yapıldığını, belli bir süre çalıştıktan sonra kendi hür iradesi ile tüm yasal haklarını alarak 19/04/2013 tarihinde istifa ettiğini, davacının bir süre sonra tekrar işe alındığını, firmanın küçülmeye gitmesi sebebiyle en son giren önce çıkar prensibi ile haklı olarak davacının iş akdini 13/05/2014 tarihinde sonlandırdığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna dayanılarak, SGK kayıtlarına göre davacının davalı işyerinde 04/07/2012-19/04/2013 ve 08/05/2013-13/05/2014 tarihleri arasında iş akdi ile çalıştığı, davalı tarafın dosyaya 19/04/2013 tarihli istifa dilekçesini ibraz ettiği, bu dilekçede davacının özel nedenleri ile istifa ettiğini beyan ettiği, istifa nedenlerini açıklamadığı, dava dilekçesinde de istifadan veya nedenlerinden bahsedilmediği, tüm tanıkların beyanlarından davacının bir dönem ara verdiğini ifade ettikleri, birinci dönem çalışmanın istifa ile sonlandığı, davacının bu dönem yönünden kıdem ve ihbar tazminatı talep edemeyeceği, ikinci dönem çalışma yönünden ise davalının 04/04/2014 tarihli yazılı fesih bildirimini ibraz ettiği, bu bildirimde iş akdinin 13/05/2014 tarihinde küçülme nedeniyle sona erdirileceğinin belirtildiği, bir miktar kıdem tazminatı ödemesinin yapıldığı, bu dönem yönünden davacının kıdem ve ihbar tazminatına hak kazandığı, yapılan ödemenin mahsubunun gerektiği gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraf vekilleri temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının hizmet süresi ve istifa dilekçesinin geçerli olup olmadığı uyuşmazlık konusudur.
İş hukukunda çalışma olgusunu ve hizmet süresini ispat yükü, bunu iddia eden işçiye düşer. Çalışma olgusu her türlü delille kanıtlanabilir. Çalışmanın ispatı konusunda, SSK ve işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Özellikle iddia edilen çalışma döneminde SSK kayıtlarındaki işverenlerin araştırılması ve kayden görünen işverenlerle işçi arasında iş görme ediminin yerine getirilip getirilmediği, kaydın ne şekilde oluştuğu araştırılmalıdır.
İşçinin çalışma olgusunun tespitinde işyerinde veya komşu işyerinde çalışanların tanıklığı önemli olduğu gibi tanık olarak dinlenecek kişinin tanıklığına güveni etkileyebilecek bir durumun olup olmadığı da araştırılmalıdır. Tanıklar belirli bir dönem çalışmışlarsa ve başkaca delil yok ise beyanlarının belirttikleri dönemle sınırlandırılması gerekir.
Somut uyuşmazlıkta, dava dilekçesinde davacının 20.03.2012-13.05.2014 tarihleri arasında kesintisiz çalıştığı iddia edilmiş, Mahkemece SGK kayıtlarına itibar edilerek davacının 04.07.2012-19.04.2013 ve 08.05.2013-13.05.2014 tarihleri arasında iki dönem halinde çalıştığı ve ilk dönemin istifa ile sona erdiği kabul edilmiştir.
Dosya içeriğindeki bilgi ve belgeler ile özellikle davacı tanık beyanları ve davalı tanığı Halim’in beyanlarına göre, davacı işçinin davalıya ait işyerinde 20.03.2012 tarihinde işe başladığı, davacının 19.04.2013 tarihli istifa dilekçesinin işverence işleme konulmadığı ve davacının 22.04.2013 tarihinden itibaren işyerinde çalışmaya devam ettiği, yani davacının 20.03.2012-13.05.2014 tarihleri arasında işyerinde kesintisiz şekilde çalıştığı anlaşılmaktadır. Mahkemece, davacının 19.04.2013 tarihli istifa dilekçesinin geçerli olmadığı ve hizmet süresinin açıklandığı şekliyle kesintisiz olduğu kabul edilerek talep edilen işçilik alacaklarının buna göre hesaplatılıp hüküm altına alınması gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 29.05.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.