YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/25138
KARAR NO : 2019/16838
KARAR TARİHİ : 26.09.2019

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; davacının davalı işyerinde 08/03/2008-12/05/2015 tarihleri arasında marangoz ustası olarak çalıştığını, ücret alacaklarının ödenmemesi nedeniyle haklı nedenle iş sözleşmesini feshettiğini, son aylık ücretinin net 2.300,00 TL olduğunu iddia ederek; kıdem tazminatı, ücret, yıllık ücretli izin, fazla mesai, asgari geçim indirimi ile ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Yıllık ücretli izin karşılığı çalışırken para olarak ifa edilemez. İfa ancak kullandırma ile olur. Mahkemenin bu nedenle davacı işçi çalışırken yıllık ücretli izin alacağı karşılığı olarak ödenen meblağı yıllık izinden kullandırma olarak kabul etmemesi yerindeyse de, davacının son ücreti üzerinden hesaplanan yıllık izin ücreti alacağından, ödendiği anlaşılan 1.250,00 TL’nin faizsiz olarak mahsubu ile bakiyesinin hüküm altına alınması gerektiğinin düşünülmemesi hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 26.09.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.