Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2016/24361 E. 2020/9209 K. 24.09.2020 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/24361
KARAR NO : 2020/9209
KARAR TARİHİ : 24.09.2020

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalılar … vekili ile … tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının iş sözleşmesinin evlilik nedeniyle son bulduğunu öne sürerek kıdem tazminatı alacağının davalılardan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalılar vekilleri, ayrı ayrı davanın reddine karar verilmesini istemişlerdir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, yapılan yargılama sonunda toplanan delillere göre ve bilirkişi raporu doğrultusunda yazılı gerekçe ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar, davalılar … vekili ile … tarafından yasal süresi içerisinde temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut uyuşmazlıkta, davada müştereken ve müteselsilen sorumlu olduğu mahkemece de kabul edilen iki davalı olmasına ve davalılardan …, 492 sayılı Harçlar Kanunu’nun 13/j maddesine göre harçtan muaf olmasına karşın hükmün harç, masraflar ve avukatlık ücretine yönelik bentlerinde infazda tereddüt yaratacak şekilde tek bir davalıdan bahsedilmiş olması ve hüküm altına alınan kıdem tazminatı alacağı miktarının “net” mi yoksa “brüt” tutar mı olduğunun hüküm yerinde açıklanmaması hatalı olup, belirtilen hususlar bozma sebebi ise de; yanılgıların giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun geçici 3. maddesi uyarınca halen yürürlükte olan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438/7. maddesi uyarınca hükmün aşağıdaki şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan sebeplerle temyiz olunan kararın;
hüküm fıkrasının kıdem tazminatına yönelik birinci paragrafında yazılı “4.437,95 TL” tutarın başına “net” ibaresinin eklenmesine;
hüküm fıkrasının harca yönelik ikinci paragrafının hüküm yerinden tamamen çıkartılmasına; yerine,
“Karar tarihinde alınması gerekli 303,16. TL karar ve ilam harcından davacı tarafından peşin yatırılan 93,45 TL harcın mahsubu ile kalan 209,71 TL harcın davalılardan … 492 sayılı Harçlar Kanunu’nun 13/j maddesine göre harçtan muaf olduğundan diğer davalı ……AŞ ‘den alınarak hazineye gelir kaydına” rakam ve sözcüklerinin hükmün ikinci paragrafı olarak yazılmasına;
Hükmün davacı tarafından yapılan masraflara yönelik üçüncü paragrafının hüküm yerinden tamamen çıkartılmasına; yerine,
“Davacı tarafından karşılanan 25,20 TL başvurma harcı ve 93,45 TL peşin harç olmak üzere toplam 118,65 TL harcın davalılardan … 492 sayılı Harçlar Kanunu’nun 13/j maddesine göre harçtan muaf olduğundan diğer davalı ……AŞ ‘den alınarak, davacı tarafından yapılan toplam 510,00 TL yargılama giderinin ise davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine, “ rakam ve sözcüklerinin hükmün üçüncü paragrafı olarak yazılmasına,
Hükmün davalıların yaptığı yargılama giderlerine ilişkin dördüncü paragrafında yazılı “Davalı tarafından” ibaresinin hüküm yerinden çıkartılmasına; yerine, “Davalılar tarafından” ibaresinin yazılmasına,
Hükmün avukatlık ücretine yönelik beşinci paragrafında yazılı “ davalıdan tahsili” ibaresinin hüküm yerinden çıkartılmasına, yerine, “ müştereken ve müteselsilen davalılardan tahsili” ibaresinin yazılmasına; hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan harcın talep halinde ilgilisine iadesine, 24.09.2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.