YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/23523
KARAR NO : 2020/17192
KARAR TARİHİ : 26.11.2020
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının üretim ustabaşısı olarak 31.12.2013 tarihine kadar çalıştığını, davacıya fazla çalışmalarının ücreti eksik ödendiğini, davalı işyerinde yapılmış olan Toplu İş Sözleşmesi’nin 19. maddesi b bendinde ” Fazla çalışmalarda saat başına düşen ücret %100 zamlı ödenir. Aylık hesaplamalarda yarım saatten az çalışmalar yarım saat, yarım saatten fazla ve bir saatten az çalışmalar da bir saat olarak kabul edilir.” denildiğini, aynı maddenin c bendi 3.fıkrasında ise ” Fazla çalışmalarda ilk 3 saat için saat başına ücret %100 zamlı, 3 saatten sonraki çalışmalar için %150 zamlı ücret ödenir.” dendiğini, … Fazla Çalışma Prosedürünün 9.maddesinde de ” Fazla çalışma ile ulusal bayram ve genel tatil günlerinde yapılan çalışmalar fazla mesai çizelgesi ile takip edilir ve ücreti kural olarak %100 zamlı ödenir.Ancak aylık ücretli personele, çalıştığı işyerinin Toplu İş Sözleşmesinde bu çalışmalar karşılığı saat ücretli personel için kabul edilmiş oranlar üzerinden hesaplanarak ödeme yapılır.”dendiğini, Toplu İş Sözleşmesindeki düzenlemeye göre %100 zamlı ödenmesi gereken fazla mesai ücretlerinin buna uygun olarak hesaplanıp ödenmediğini (3 saatten fazla olan fazla çalışmalar için %150 zamlı), fazla çalışma ücreti alacağının davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, ; davacının talep konusu alacağının zamanaşımına uğradığını, davacının fazla mesai çalışması yaptığını ve fazla mesai çalışmalarına ilişkin alacaklarının müvekkili şirket tarafından ödendiğini, hiçbir işçilik alacağının kalmadığını, ayrıca davacının 01.09.2001 tarihinden bu yana üretim ustabaşısı olduğunu ve beyaz yaka statüsünde olduğunu, bu nedenle Toplu İş sözleşmesi hükümlerinden faydalanamayacağını belirterek; davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar süresi içerisinde davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
Taraflar arasındaki uyuşmazlık, davacının fazla çalışma alacağının bulunup bulunmadığı noktasındadır.
Somut uyuşmazlıkta, Mahkemece, davacının 2009 yılından itibaren “Ustabaşı ” olarak çalıştığı ve zamanaşımı dikkate alınarak 03.03.2009 tarihine kadar olan fazla çalışma ücreti alacaklarını talep hakkının bulunduğu, anılan dönemde de “KAPSAM DIŞI” personel olarak çalıştığı, Toplu İş Sözleşmesi kapsamında fark fazla mesai ücretlerini talep etmesinin mümkün olmadığı belirtilerek davanın reddine karar verilmiştir. Dosya kapsamındaki belgelerden davacının ilgili dönemde toplu iş sözleşmesine tabi olmadığı anlaşılmakta ise de davacı fazla çalışma prosedürüne de dayanmış ve bu prosedür uyarınca toplu iş sözleşme hükümlerinin kendisine de uygulanması gerektiğini ileri sürmüştür. Mahkemece, davalı taraftan fazla çalışma prosedürü istenmiş ise de sadece insan kaynakları yönetmeliğinin gönderildiği anlaşılmıştır. Mahkemece söz konusu prosedür temin edilerek, davacının fazla çalışmalarının prosedüre uygun ödenip ödenmediği belirlenip karar verilmesi gerekirken davanın reddine karar verilmesi hatalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeple BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 26.11.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.