YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/2132
KARAR NO : 2019/11790
KARAR TARİHİ : 22.05.2019

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalılar tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacı işçinin davalı davalı alt işveren … Güvenlik Ltd Şirketi iş yerinde 26/10/2010-24/12/2013 tarihleri arasındaki dönemde çalıştığını, davalı işverenler arasında asıl işveren alt işveren ilişkisi olduğunu, davacı işçinin ortada haklı bir neden olmadığı halde işten çıkartıldığını, davacı işçinin son aylık ücretinin net 1.115,00 TL olduğunu, 335,00 TL bedelli yemek kartı ve yol ücreti aldığını, Aralık ayı ücretinin ve yemek kartı bedelinin ödenmediğini davacı işçinin haftanın 2 günü 08.00-20.00 saatleri arasında 2 gün 20.00-08.00 saatleri arasında çalıştığını 2 gün ise istirahat ettiğini, işin yoğun olduğu dönemlerde işe gelmeyen olduğunda veya izne çıkan personel olduğunda davacı işçinin daha fazla çalıştığını, resmi tatil ve genel tatil günlerinde de çalıştığını iddia ederek bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı … şirketi vekili; davacı işçinin iş sözleşmesinin davacı işçinin mazeretsiz olarak işe gelmemesi nedeniyle 4857 sayılı İş Kanunun 25/II-g kapsamında haklı nedenle feshedildiğini, davacı işçinin 22/12/2013,23/12/2013 ve 24/12/2013 tarihlerinde iş yerine gelmediğini, davacı işçinin her hangi bir ücret alacağı olmadığını, davacı işçinin fazla çalışma ücret alacaklarının maaşının içinde ödendiğini, fazla çalışma ücret alacağının olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı … şirketi usulüne uygun tebligata rağmen davaya cevap vermemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalılar vekilleri ayrı ayrı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekillerinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının, davalı işyerindeki çalışma sistemi 12’şer saatlik vardiyalar halinde iki gündüz, iki gece çalışma iki gün izin şeklindedir.
Bu çalışma şekline davacının;
1.gün 2.gün 3. gün 4.gün 5.gün 6.gün 7. gün
1.hafta Gündüz Gündüz Gece Gece Tatil Tatil Gündüz
2.hafta Gündüz Gece Gece Tatil Tatil Gündüz Gündüz
3.hafta Gece Gece Tatil Tatil Gündüz Gündüz Gece
4.hafta Gece Gündüz Gündüz Tatil Tatil Gece Gece
5.hafta Tatil Tatil Gündüz Gündüz Gece Gece Tatil
6.hafta Tatil Gündüz Gündüz Gece Gece Tatil Tatil
şeklinde, vardiyalar halinde çalıştığı saptanmaktadır. 1.5 saatlik ara dinlenmesi de gözetildiğinde davacının altı haftalık bir periyotta dört haftada, haftada 52,5 saat, iki hafta ise (5. ve 6. haftalar ) 42 saat çalıştığı, 3. ve 4. haftalarda üç gece çalışması olduğu, diğer haftalarda ise 2 gece çalışması olduğu anlaşılmaktadır. Buna göre davacı ilk iki hafta, hafta başına 7.5 saat fazla mesai yapmakta, 3. ve 4. haftalarda ise 10.5 saat’lik 3 gece çalışmasından kaynaklı 9 saat fazla mesai yapmakta, son iki hafta ise yine 10.5 saatlik 2 gece çalışmasından kaynaklı 6’şar saat fazla mesai yapmaktadır. Sonuç itibariyle davacının altı haftalık periyotta fazla mesaisi toplam 45 saattir. Davacının ilk iki haftadaki hafta başına 7,5 saat, sonraki iki haftadaki hafta başına 9 saatlik fazla mesai, bu haftalar bakımından aynı zamanda 45 saatlik haftalık çalışma süresi aşıldığından 1.5 katsayı ile hesaplanması gerekirken son iki haftadaki, haftalık 42 saatlik çalışmaya göre haftalık 45 saatlik çalışma aşılmadığından sadece gece çalışmasından kaynaklı haftalık 6 saatlik fazla mesai çalışması ise bu çalışmanın normal kısmı aylık ücret içerisinde ödendiğinden sadece zamlı ödemesi gereken kısım gözetilerek 0.5 katsayı ile hesaplanmalıdır.
Bilirkişinin yukarıdaki hususları gözetmeyen hatalı hesabına itibarla fazla mesai alacağının kabulü hatalıdır.
3-Yukarıda da izah edildiği üzere davacı, davalı işyerinde 2 gündüz, 2 gece çalışmakta, 2 gün istirahat etmekte olup ulusal bayram genel tatil günlerinin kendi çalışma dönemine denk gelen günlerinde çalışmaktadır. Bu çalışma sistemine göre davacının ulusal bayram genel tatil günlerinin 2/3ünde çalıştığı kabul edilerek hesaplama yapılması gerekirken ulusal bayram genel tatil günlerinin tamamında çalıştığının kabulü hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 22/05/2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.