YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/16833
KARAR NO : 2018/23052
KARAR TARİHİ : 12.12.2018

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin, davalı işyerinde 15/06/2009- 05/08/2011 tarihleri arasında güvenlik görevlisi olarak çalıştığını, projenin bittiği söylenerek işten çıkartıldığını, işçilik alacaklarının ödenmediğini iddia ederek bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Vekilinin Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacının işten kendisinin ayrıldığını, işe gelmemesi nedeniyle iş akdinin haklı olarak feshedildiğini, iddiaların gerçeği yansıtmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve alınan bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Karar süresinde davalı vekilince temyiz edilmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, delillerin taktirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2- Davacının fazla çalışma yapıp yapmadığı taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Davacı işçi 08:00-20:00 saatleri arasında çalıştığı iddiası ile alacak talebinde bulunmuş, davalı ise davacının 12 saat çalışma 24 saat dinlenme şeklinde vardiya usulü çalıştığını ve fazla çalışma yapmadığını savunmuştur.

Hükme esas bilirkişi raporunda, tanık beyanlarından davacının günde 12 saat olmak üzere 2 gün gündüz, 2 gün gece çalıştığı ve 2 gün ise tatil yaptığı, sadece gece çalışması yaptığı günlerde 7,5 saati aşan fazla çalışmasının söz konusu olduğu kabulü ile hesaplama yapılmıştır.
Davacı tanıklarının beyanlarından, davacının çalışığı her 1,5 saat için yarım saat ara dinlenme yaptığı anlaşılmaktadır.
Bu husus dikkate alındığında, davacının 7,5 saati aşan gece çalışması olmadığı gözetilmeksizin fazla çalışma alacağı talebinin reddi gerekirken, kabulü hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 12/12/2018 tarihinde oy birliği ile karar verildi.