YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/16809
KARAR NO : 2019/1423
KARAR TARİHİ : 17.01.2019

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin 25.02.2006-01.09.2014 tarihleri arasında davalı işyerinde depo sorumlusu olarak çalıştığını, davalının işyerini 2014 Ağustos ayı sonunda …’tan yaklaşık 40 km mesafedeki …’a taşıdığını elektronik posta ile müvekkiline bildirdiğini, çalışma şartlarında esaslı değişiklik yapıldığını, işçilik alacaklarının ödenmesini istediğini, davalının haklarının verileceğini beyanla 2014/1,2,3,4,5,6,7. aylara ilişkin bordroları okumadan imzalattıklarını iddia ederek, işçilik alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalılar Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının istifa ettiğini, müvekkilinin işletmesel karar gereği işyerini taşıdığını, davacının iş sözleşmesi ile işverenin aynı il hudutları içerisinde veya dışında mevcut veya yeni açılacak herhangi bir başka işyerine nakil edebileceğini peşinen kabul ettiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, işyerinin …’ta iken 40 km uzaklıktaki Kemerburgaz tarafına taşındığı, ancak işe başlangıç ve işten çıkış sürelerinde değişiklik yapılmadığı, bu hali ile İstanbul koşullarında ulaşım süresi ve şartları ile davacının iş şartlarının ağırlaştığı, davacının uzayan işe gitme- iş için geçirilen mesafeye rağmen ücretinde de ve mesai şartlarında bir değişiklik olmaması nedeni ile İş Kanunu’nun 22. maddesi kapsamında iş şartlarının işçi aleyhine esaslı şekilde ağırlaştırdığı anlaşıldığından davacının iş akdini haklı nedenle feshettiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davacı ve davalı vekili yasal süresinde temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Somut uyuşmazlıkta, davacı kıdem ve ihbar tazminatı, yıllık ücretli izin, hafta tatili, fazla çalışma ve ulusal bayram ve genel tatil alacağı talebinde bulunmuş, mahkemece davacının taleplerinin kısmen kabulüne karar verilerek, fazla mesai alacağının reddine karar verilmiştir.
Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, dosyada yer alan ücret bordrolarının tamamında fazla mesai ücretinin tahakkuk ettirildiği belirtilerek fazla mesai alacağı hesaplanmamıştır.
Dosyada yer alan bordrolar incelendiğinde, 2014 yılı ocak, şubat, mart, nisan, mayıs, haziran, temmuz ayına ilişkin bordrolar hariç diğer bordrolarda davacının imzasının bulunmadığı, bordrolarda fazla mesai-1, fazla mesai-2, fazla mesai-3 şeklinde tahakkukların yer aldığı anlaşılmaktadır. Ancak söz konusu tahakkukların hangisinin fazla mesai alacağına ilişkin olduğu açık değildir. Bu nedenle bordrolarda yer alan fazla mesai-1, fazla mesai-2, fazla mesai-3 şeklindeki tahakkukların hangi alacağa ilişkin olduğunun ayrıntılı şekilde davalıya açıklattırılması, ayrıca davacının çalıştığı döneme ait tüm bordro ve banka kayıtlarının getirtilmesi, gelen bilgi ve belgeler değerlendirilerek sonuca gidilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine 17.01.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.