YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/15619
KARAR NO : 2020/4251
KARAR TARİHİ : 12.03.2020
MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin tüm, davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Karar tarihindeki AAÜT. sinin 13. maddesine göre ;
(1) Tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümünde gösterilen hukuki yardımların konusu para veya para ile değerlendirilebiliyor ise avukatlık ücreti, davanın görüldüğü mahkeme için Tarifenin İkinci Kısmında belirtilen maktu ücretlerin altında kalmamak kaydıyla (yedinci maddenin ikinci fıkrası, dokuzuncu maddenin birinci fıkrasının son cümlesi ile onuncu maddenin son fıkrası hükümleri saklı kalmak kaydıyla) Tarifenin üçüncü kısmına göre belirlenir.
(2) Ancak hükmedilen ücret kabul veya reddedilen miktarı geçemez.
Ayrıca, 4857 sayılı İş Kanunu’nun 120. maddesi yollamasıyla, halen yürürlükte bulunan mülga 1475 sayılı İş Kanunu’nun 14. maddesinin onbirinci fıkrası hükmüne göre, kıdem tazminatının gününde ödenmemesi durumunda mevduata uygulanan en yüksek faize karar verilmelidir. Faiz başlangıcı ise fesih tarihi olmalıdır.
Buna göre somut uyuşmazlıkta hakkaniyet indirimi dışında toplam red miktarı 1.751,10 TL olup davacı aleyhine 1.751,10 TL vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken 1.800,00 TL vekalet ücretine hükmedilmesi ve ıslah dilekçesinde faiz başlangıç tarihi bildirilmediği gerekçesiyle kıdem tazminatı alacağına yürütülen faizin dava ve ıslah tarihlerine göre ayrılması hatalı olup, bozma sebebi ise de, bu yanlışlıkların düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hükmün HMK. nun geçici 3. maddesi yollaması ile HUMK. nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ:
Hüküm fıkrasının kıdem tazminatına yönelik 1numaralı bendinin çıkartılarak, yerine;
“1-Kıdem tazminatına yönelik davanın KABULÜ ile, net 4.923,08 TL. Kıdem tazminatının fesih tarihi olan 11/01/2013 fesih tarihinden itibaren işleyecek en yüksek banka mevduat faizi ile birlikte, ” bendinin yazılmasına,
Hüküm fıkrasının davacı aleyhine vekalet ücretine ilişkin 5. bendinde yer alan ” 1.800,00 ” rakamının çıkarılarak yerine ” 1.751,10 ” rakamının yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu’nun 28.09.2018 tarih ve 2018/2 E. 2018/8 K. sayılı İBK. uyarınca onama harcı alınmasına yer olmadığına, nispi temyiz harcının isteği halinde davalıya iadesine, 12/03/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.