Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2016/14786 E. 2018/23193 K. 13.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/14786
KARAR NO : 2018/23193
KARAR TARİHİ : 13.12.2018

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ :ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili özetle; davacının 1998 yılında davalının işlettiği Çınar Lokantasında işe başladığını ve dava tarihinden kısa bir süre öncesine kadar bu işyerinde Şef Garson olarak çalıştığını, davacının emekliliği nedeniyle iş akdinin sona erdiğini, yasal haklarının ödenmediğini, davacının en son maaşının 1.065,00 TL olduğunu, bu bedelin 815,00 TL’sinin banka üzerinden bakiye kalan 250,00 TL’sinin elden ödendiğini, davacının haftanın 6 günü 07:30-18:00 saatleri arasında çalışmasına rağmen hak ettiği fazla çalışma ücretlerinin ödenmediğini, yine dini ve milli bayramlarda yaptığı çalışmaların karşılığı ücretlerinde ödenmediğini, davacının hiç yıllık izin hakkını kullanmadığını iddia ederek; kıdem tazminatı, fazla mesai ücreti, genel tatil ücreti ve yıllık izin ücreti alacaklarının faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili özetle; davacının davalı işyerinde çalışma döneminde kendi isteği ile birçok defa işe giriş-çıkış yaptığını, hatta değişik yerlerde çalıştığını, bu hususun SGK hizmet dökümünde gözüktüğünü, konuyla ilgili tanık beyanlarından da bu hususun açıklığa kavuşacağını, işçilerin çalışma saatlerinin günlük 8 saat olduğunu, davacının resmi ya da dini tatil günlerinde çalışmasının söz konusu olmadığını, davacının yıllık ücretli izin hakkını kullanmadığı iddiasının da asılsız olduğunu, davacının ücret bordrosundan da anlaşılacağı üzere en son net 858,04 TL ücret aldığını, davacının emeklilik nedeniyle iş akdini feshettiğini davalı işverene bildirmediğini, 3 gün üst üste devamsızlığı olduğunu, bu nedenle tutanak tutup devamsızlık nedeniyle sözleşmeyi feshettiklerini, bu durumdan da dava ile haberdar olduklarını, kıdem tazminatı harici diğer alacak kalemlerini kabul etmediklerini savunarak, davanın reddini talep etmiştir.

C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak; davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut uyuşmazlıkta; davacı dava dilekçesinde genel tatil ücreti alacaklarının ödenmesini talep etmiş, mahkemece bu talebi kabul edilmiştir.
Dosyadaki bilgi ve belgelerin incelenmesinden, davacının 23/04/2012 günündeki genel tatil çalışması dahil, anılan tarihten geriye doğru olan ulusal bayram ve genel tatil çalışmalarının karşılığı olan ücretlerin tamamının hesaplanıp ödendiği 21/05/2012 tarihli Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı İş Teftiş Kurulu Başkanlığı’nın konuya ilişkin tahkikat raporu ve ekindeki banka ekstresinden anlaşılmaktadır. Söz konusu tahkikat raporunda 2012 yılının Nisan ayına kadarki çalışmalar değerlendirildiğinden, 2012 yılının Mayıs ayından fesih tarihine kadar olan dönemdeki, ödendiği ispatlanamayan genel tatil ücretlerinin hesaplandığı 30/11/2015 tarihli 2. ek rapordaki tutar üzerinden genel tatil ücretinin hüküm altına alınması gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması hatalıdır.
F)Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 13.12.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.