Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2016/14007 E. 2016/14315 K. 14.06.2016 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/14007
KARAR NO : 2016/14315
KARAR TARİHİ : 14.06.2016

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile asgari geçim indirimi alacağı, genel tatil ücreti, ücret alacağı, yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili dava dilekçesinde, davacı ve eşinin 2007 Şubat – 2013 Nisan ayları arasındaki dönemde davalı apartmanda kapıcı olarak çalıştıklarını, davacının eşinin kısmi süreli olarak başka işlerde çalıştığı dönemlerde, kapıcılık hizmetinin davacı tarafından yerine getirildiğini, davacının eşinin başka işlerde çalışmadığı dönemlerde ise davacı ve eşinin birlikte hizmet ettiklerini, iş akdinin davalı apartman yönetimi tarafından haksız ve geçersiz olarak feshedildiği iddia ederek, feshe bağlı alacaklar ile diğer bir kısım işçilik alacaklarının davalı kat maliklerinden tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili cevabında, taraflar arasında bir iş sözleşmesi bulunmadığı, davacı ve ailesinin yardıma muhtaç olduklarını beyan etmeleri nedeniyle, apartmanın en alt katında bulunan boş dairede oturmalarına müsaade edildiği, apartman sakinlerine herhangi bir hizmet sunmadıkları, ayrıca tam zamanlı olarak başka işlerde çalıştıkları, davacının eşinin elindeki balta ile küfürler ederek bir apartman sakininin üzerine yürümesi ve diğer tüm sakinleri tehdit etmesi üzerine, oturdukları daireyi tahliye etmeleri için ihtarname gönderildiği, taraflar arasındaki ilişkinin bu şekilde haklı nedenle sona erdirildiği ve davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece yapılan yargılama sonunda davalı apartmandaki kapıcılık hizmetinin fiilen davacı tarafından yerine getirildiği, eşi….in verdiği hizmetin ise eşine yardım mahiyetinde olduğu kanaatine varılmış ve davacının eşi …’in ahlak ve iyi niyet kurallarına uymayan davranışlarda bulunduğu, davalı işverenlik tarafından yapılan feshin haklı bir fesih olduğu, bu nedenle davacının kıdem ve ihbar tazminatı talep hakkının bulunmadığı gerekçesiyle davacının kıdem ve ihbar tazminatı taleplerinin reddine, davacının kısmi süreli olarak çalışmış olduğu kabul edildiğinden ve davacının haftalık 45 saatin üzerinde fazla çalışma yapmadığı anlaşıldığından davcının fazla mesai ücreti alacağı talebinin reddine, kapıcı gelirleri gelir vergisinden muaf olduğundan davacının asgari geçim ücreti talebinin reddine, davacının ücret alacağı talebinin kabulüne, yıllık izin ve genel tatil ücreti alacaklarının ise kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Mahkemece davacının eşi…’in ahlak ve iyi niyet kurallarına uymayan davranışlarda bulunduğu, bu nedenle davacı işçinin iş akdinin davalı işverenlik tarafından haklı nedenle feshedildiği kabul edilmiştir.
Dosya içeriğine göre, davacının eşi…’in, haklı feshe gerekçe olarak gösterilen davranışlarında, davacının herhangi bir rolü ve etkisi bulunmamaktadır. Bu durumda davacının eşi…’in davranışlarının, davacıya yansıtılması ve davacı işçinin, eşinin davranışlarından sorumlu tutulması kabul edilemez.
Bu nedenle mahkemece davacının iş akdinin feshinin haklı fesih kabul edilmesi ve kıdem ihbar tazminatı taleplerinin reddedilmesi hatalıdır.
3-Davalı işyerinde apartman görevlisi olarak görev yapan davacının, apartman servis, temizlik ve bahçe bakım işlerini yerine getirdiği dikkate alındığında, tam süreli olarak çalıştığının kabulü ile karar verilmesi gerekirken, kısmi süreli çalıştığı kabul edilerek, ücret, yıllık izin ve genel tatil ücretlerinin buna göre değerlendirilmesi hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 14.06.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.