YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/13805
KARAR NO : 2019/17003
KARAR TARİHİ : 30.09.2019

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; Davacının Mayıs 2009–22.01.2014 tarihleri arasında, davalı şirkete ait işyerinde vardiya amiri olarak çalıştığını, kendisine mobbing uygulanması ve fazla mesai ücretlerinin ödenmemesi nedenleriyle iş akdini haklı nedenle feshettiğini beyanla fazlaya ilişkin haklar saklı tutulmak kaydıyla, kıdem tazminatı ve fazla mesai ücreti alacaklarının olduğunu ileri sürerek; davanın kabulüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Vekilinin Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacının fazla çalışma yapmadığını, kendisini yıldırmaya yönelik davranışlarda bulunulduğu iddiasının gerçeği yansıtmadığını savunarak; davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davacının haftalık 42,5 saat çalıştığı 2,5 saat fazla sürelerle çalışma yaptığından bahisle fazla süreli çalışma alacağına ve buna dayalı olarak davacının haklı fesih yaptığının kabulü ile kıdem tazminatının tahsiline, mobing iddiasının kanıtlanamadığına karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Karar süresinde davalı vekilince temyiz edilmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, delillerin taktirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2- Somut uyuşmazlıkta davacının fazla mesai alacağı bulunup bulunmadığı ve bu doğrultuda davacı tarafından iş akdinin haklı olarak feshedilip edilmediği hususları uyuşmazlık konusudur.
Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda, iş yeri kayıtlarına göre işyerindeki çalışmanın 42,5 saat düzeninde olduğu, davacının haftalık 45 saat çalıştığı 2,5 saat fazla sürelerle çalışma yaptığı tespit edilerek hesaplama yapılmış ise de varılan sonuç dosya kapsamı ile uyuşmamaktadır.
Dosyada mevcut 16.12.2009 tarihli taraflarca imzalanmış iş sözleşmesinde davacının haftalık çalışma süresi 45 saat olarak belirlenmiştir. Mahkeme hükmüne esas alınan bilirkişi raporunda haftalık 42,5 saatlik çalışma süresi tespiti yapılmış ise de buna dair dosyada delil bulunmamaktadır. Sonuç itibariyle davacı fazla mesai alacağı yada fazla sürelerle çalışma olduğunu kanıtlayamamıştır. Davacının fazla mesai alacağına dayalı olarak iş akdini haklı fesih iddiası olup, söz konusu alacak kanıtlanamadığından buna bağlı olarakta kıdem tazminatına hükmedilemeyecektir. Her ne kadar davacının iş yerinde kendisine mobing yapıldığı iddiası olsa da mahkemece iddiayı ispatlayacak yeterli delil olmadığından reddine karar verilmiştir. Mahkeme kararının davacı tarafından temyiz edilmediği anlaşılmakla , davacının fazla mesai ve kıdem tazminatı taleplerinin reddi gerekirken kabulüne karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F)SONUÇ:
Temyiz olunan kararın açıklanan sebepden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 30.09.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.