Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2016/12506 E. 2017/5639 K. 03.04.2017 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/12506
KARAR NO : 2017/5639
KARAR TARİHİ : 03.04.2017

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti, yıllık izin ücreti, hafta tatili ücreti ve fazla mesai ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Hüküm süresi içinde davalılar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin davalılar … İnşaat ve … İnşaat A.Ş.’nin …- … adi ortaklığı adı altında asıl işveren, diğer davalı … İnş. San. ve Tic. Ltd. Şti.’nin taşeron olarak yapmakta bulundukları … Tüp geçit inşaatında … Şti’nin işçisi olarak çalıştığını, işin bitmesi gerekçe gösterilerek işine son verildiğini, işçilik alacaklarının tam olarak ödenmediğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatları ile yıllık izin ücreti, ulusal bayram, genel tatil, hafta tatili ve fazla mesai alacaklarının davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili isteminde bulunmuştur.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı … şirketi vekili; davacının müvekkili şirketin … tüp geçit inşaatında demirci ustası olmayıp normal işçi olarak aylık ücretle çalıştığını, tüm alacaklarının tam olarak ödendiğini savunarak yerinde bulunmayan davanın reddini talep etmiştir.
Davalılar … Endüstri ve … İnşaat şirketleri vekili; … İnşaat A.Ş. adında bir şirket bulunmadığından husumette hata nedeniyle davanın reddi gerektiğini, … Şti. işçisi olan davacının müvekkili şirketler bünyesinde çalışmadığını, davacı … müvekkili şirketler arasında iş akdi kurulmadığından davanın müvekkili şirketler yönünden pasif husumet yokluğu nedeniyle reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kısmen kabulü ile kıdem ve ihbar tazminatları ile yıllık izin ücreti, ulusal bayram, genel tatil, hafta tatili ve fazla mesai alacaklarının davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline hükmedilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalılar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Hafta tatili ücretinin hesabı yönünden taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
4857 sayılı İş Kanununun 46 ncı maddesinin ikinci fıkrası gereğince, çalışılmayan hafta tatili günü için bir iş karşılığı olmaksızın işçinin ücreti tam olarak ödenir. Hafta tatilinde çalışan işçinin ücretinin nasıl hesaplanacağı yasalarda düzenlenmemiş ise de, Dairemizce hafta tatilinde yapılan çalışmanın fazla çalışma sayılacağı, buna göre ücretin yüzde elli zamlı ödenmesi gerektiği görüşü benimsenmiştir (Yargıtay 9.H.D. 23.5.1996 gün 1995/37960 E, 1996/11745 K.). Buna göre hafta tatilinde çalışılmışsa, çalışma karşılığı olmaksızın ödenmesi gereken bir yevmiye yanında, çalışmanın karşılığı da bir buçuk yevmiye olarak ödenmelidir. Şu hale göre çalışılan hafta tatilinin ücreti ikibuçuk yevmiye olmalıdır.
Somut uyuşmazlıkta, tanık anlatımları esas alınarak davacının ayda 2 hafta tatilinde çalıştığı tespiti yerinde ise de, ücret bordrolarından davacının çalışılmadan ödenmesi gereken hafta tatili karşılıklarının ödendiği anlaşıldığından davacının 2 haftada bir gün hafta tatilinde yaptığı çalışma karşılığı hesabının 1,5 yevmiye yerine 2,5 yevmiye üzerinden hesaplanarak hüküm altına alınması hatalıdır. 2,5 yevmiye üzerinden yapılan hesaplama sonucu bulunacak rakamdan bordro ile düşük ücret üzerinden ödenen miktar düşülerek karar verilmelidir. Bu olgu gözetilmeden yapılan hesaba itibarla hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
F) SONUÇ:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililerine iadesine, 03/04/2017 gününde oybirliği ile karar verildi.