Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2015/4589 E. 2015/7050 K. 17.02.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/4589
KARAR NO : 2015/7050
KARAR TARİHİ : 17.02.2015

İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı işçi, ücret farkı, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti, genel tatil ücreti, ikramiye farkı, ilave tediye, iş (güçlüğü) riski tazminatı, bakım tazminatı ile vardiya tazminatı alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş, Dairemizin 28.04.2014 gün ve 2013/ 11915 Esas, 2014/ 13348 Karar sayılı kararı ile hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece, işçinin sendikaya üye olarak toplu iş sözleşmesi yapma yetkisini sendikaya devrettiği bu durumda iş sözleşmesinde değişiklik yapmak için İş Kanunu’nun 22. maddesi gereği rızasının alınmasının gerekmediği, toplu iş sözleşmelerinde düzen ve güven ilkesi gereği toplu iş sözleşmesinin ücreti belirleyen hükmünün geçerli olduğu gerekçesi ile bozmaya karşı direnilmiştir.
Direnme kararının süresi içinde davacı tarafından temyiz edilmiş olup, Dairemizin 6352 sayılı kanunun 40. maddesi ile eklenen 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici ikinci maddesi uyarınca öncelikle inceleme yetkisi olduğu anlaşılmakla Tetkik Hakimi … tarafından dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
Dairemizin “İşveren tarafından toplu iş sözleşmelerinin uygulanması neticesinde iş sözleşmesinde kararlaştırılan ücretin davacının sendikaya üyeliği ve TİS’den yaralanmaya başlanması üzerine düşürülmesi 2822 sayılı TİSGLK’nın 6. maddesi uyarınca işçi lehine şart ilkesinin ihlali niteliğinde olup, kanuna aykırıdır. Mahkemece davalının zamanaşımı savunması nazara alınarak hesap dönemine ilişkin tüm ücret bordroları dosyaya getirtilmek suretiyle gerekirse bilirkişiden ek rapor alınmak suretiyle davacının ücret farkından kaynaklı taleplerine ilişkin yeniden bir karar verilmelidir” gerekçesi ile verdiği bozma kararı usul ve yasaya uygun olup direnmenin yerinde olmadığı anlaşıldığından, temyiz incelemesinin yapılmak üzere dosyanın 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici ek ikinci maddesi uyarınca yetkili ve görevli Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’na GÖNDERİLMESİNE, 17.02.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.