Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2015/4041 E. 2016/14245 K. 14.06.2016 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/4041
KARAR NO : 2016/14245
KARAR TARİHİ : 14.06.2016

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, ücret alacağı, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacakları ile %5 fazlası alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, 5953 sayılı Basın İş Kanuna tabi olarak çalıştığını, işçilik alacaklarının ödenmediğini iddia ederek; ücret, fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti ile bu alacakların %5 fazlalıklarının tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkeme, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanarak davanın kısmen kabulüne karar vermiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraflar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Talep konusu işçilik alacaklarının zamanaşımına uğrayıp uğramadığı hususu ihtilaflıdır.
Davacı yargılama safhasında kısmî olarak talep ettiği ücret alacağının ve hafta tatili ücret alacağının %5 fazlasını, bilahare ıslah yoluyla artırmıştır. Davalı ıslaha karşı zamanaşımı defini ileri sürmüş bunun üzerine hesap raporu alınmıştır.
Mahkemece ıslah edilen alacaklara hasren zamanaşımı definin değerlendirilmesi gerekirken ıslaha konu olmayan diğer alacak kalemlerinin de bu değerlendirmeye tabi tutulup buna göre hüküm altına alınması hatalıdır.

3-Dava konusu %5 fazlalıklarına uygulanan indirim oranı tartışmalıdır. Dairemizin yerleşik son içtihatlarına göre taktiri indirim asıl alacağın 4-5 katını geçmeyecek şekilde bu indirim oranının belirlenmesi kabul edilmektedir.
Davacı bu alacaklarını davalı işyerinde çalışmakta iken talep etmiştir. Her ne kadar uygulanan indirim oranı asıl alacakların 4 katını geçmemekle bu yönüyle yerinde ise de; belirlenen oran asıl alacaklar ile karşılaştırıldığında fazla olduğu ve hakkın özünü etkilediği görülmüştür. Daha makul oranda indirime gidilmelidir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine 14.06.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.