Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2015/4038 E. 2016/15460 K. 28.06.2016 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/4038
KARAR NO : 2016/15460
KARAR TARİHİ : 28.06.2016

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, fazla mesai ücreti alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalı firmaya 27/08/2004 tarihinde girdiğini, iş sözleşmesinin feshedildiği 15/02/2013 tarihine kadar çalıştığını, 01/01/2012 tarihine kadar ayda 2 hafta Cumartesi günleri de çalıştığını, bu çalışmaların haricinde hafta içi ve hafta sonu fazla mesai yapıldığının da olduğunu, bu çalışmalar karşılığında hafta içi fazla mesaisi için %50 hafta sonu fazla mesaisi içinse, %100 zamlı mesai ödemesi yapıldığı yönünde yerleşmiş bir uygulama olduğunu, 01/01/2012 tarihinden sonraki cumartesi fazla mesailerinin ödendiğini ancak bu tarihten önceki tarihlerde Cumartesi günleri yapılan fazla mesailer için bir ödeme yapılmadığını, bu alacakların ödenmesi için davalıya ihtarname de çekildiğini ileri sürerek fazla mesai ücreti alacağını talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, zamanaşımı itirazında bulunduklarını, davacının çalışmasının 08.00-18.00 arasında hafta içi 5 gün devam ettiğini, arızi olarak bu sürelerin dışına çıkılarak fazla mesai yapıldığı takdirde, davacının bordrolarına yansıtılarak fazla mesai ücretlerinin ödendiğini, davacının süreklilik ibraz etmeyen cumartesi çalışmalarının karşılığının da kendisine ödendiğini, davacının imzaladığı 20/02/2013 tarihli ibraname ile ibra ettiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti ve Yargılama Süreci:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraflar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin tüm davalı vekinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, kural olarak bordro hilesi taşımadığı sürece işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yapıldığı yazılı delillerle kanıtlanması gerekir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille söz konusu olabilir. Keza bordro hilesi bulunmadığı ve bordro ile fazla mesai ücreti ödenmiş ve ihtirazi kayıt konmamış ise tanık beyanlarına dayalı fazla çalışma tespitinde ödenen ayların dışlanması, aksi halde mahsup edilmesi gerekir. Başka bir anlatımla, işverence işçilerin fazla çalışma ücreti talep etmesine engel olacak şekilde sembolik fazla çalışma tahakkukları yapılırsa bu aylar fazla çalışma hesabından dışlanmaz ancak yapılan fazla çalışma ödemeleri tespit edilen fazla çalışma ücreti alacağından mahsup edilir.
Dosya içeriğine göre davacıya bazı aylar sembolik olarak fazla mesai ücreti ödendiği ancak bunun yapılan fazla mesaiyi karşılamadığı anlaşılmaktadır. Bu nedenle anılan aylardaki ödemelerin fazla mesai ücretinden mahsubu gerekir. Mahkemece bordrolarda ödenen miktarlar mahsup edilmeden hüküm kurulması hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 28/06/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.