YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/36087
KARAR NO : 2016/561
KARAR TARİHİ : 13.01.2016
MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
Davacı, yasaya aykırı olarak ücretinden kesilen alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş ise de; duruşma gününün taraflara tebliği için davetiyeye yapıştırılacak posta pulu bulunmadığından duruşma isteğinin reddine ve incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi. gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının 2008 yılı Ağustos ayı ile 2009 Eylül ayı arasında davalı kurum bünyesindeki …Enstitüsünde … Laboratuvarlar Müdürü olarak çalıştığını, davacının bu çalışmalarını 5746 Sayılı Kanun kapsamında tam zamanlı … personeli olarak yürüttüğünü, Resmi Gazetede 12.03.2008 tarihinde yayımlanarak 01.04.2008 tarihinden geçerli olmak üzere yürürlüğe giren 5746 Sayılı Kanunun 3 maddesinin 2 numaralı bendine atıfla, anılan kanunun seri NO: 1, Seri NO:2 ve Seri NO: 3 sayılı tebliğlerinin de kanunun nasıl uygulanacağını ve … personelinin ödeyeceği gelir vergisinin nasıl hesaplanacağını ayrıntı ile düzenlediğini, mevcut duruma rağmen davalı kurumun davacının brüt ücretinden gelir vergisi kesintisini 5746 Sayılı Kanunun 3 maddesinin 2 numaralı bendini dikkate almadan yaptığını, davacıdan her ay için haksız olarak kesilen ve davacıya iadesi gereken vergiden müstesna ücretin davacıya iade edilmediğini, belirtilen nedenlerle 2008 Ağustos, 2009 Eylül ayları arasında davalı kurum bünyesindeki … Enstitüsünde … Laboratuvarlar Müdürü olarak çalışan davacının maaşından her ay 5746 Sayılı kanunun 3. maddesinin 2. numaralı bendine aykırı ve haksız olarak kesilen davacıya iadesi gerekirken iade edilmeyen gelir vergisinden müstesna ücretin davacıya iadesi gerektiğini iddia ederek 1.000 TL ücret alacağının her bir kesinti tarihinden itibaren faiziyle tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, bozma üzerine yapılan yargılama sonucunda, Ankara Vergi Dairesi Başkanlığı’na yazı yazıldığı, Ankara Vergi Dairesi Başkanlığı Başkent Vergi Dairesi Müdürlüğü’nün göndermiş olduğu cevabi yazısı ile mükellefin Ağustos 2008 – Eylül 2009 dönemlerine ait muhtasar beyannamelerini süresinde tahakkuk ettirdiği ve ödediği, söz konusu dönemlere ait ücret geliri beyanlarında işçi çalıştırıldığının tespit edildiğini bildirdiği, Yargıtay bozma ilamı ve gelen yazı cevabına göre davalı işverenin muhataplığından söz edilemeyeceği gerekçesiyle yazılı şekilde davanın reddine karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
E) Gerekçe:
1- Mahkemenin ilk kararı” Vergi yükümlüsü işçidir. İşveren tahakkuk ile görevli olup, ücretten vergi kesilip, vergi dairesine yatırıldığı taktirde işverenin muhataplığından söz edilemez. Mahkemece öncelikle yapılan kesintilerin vergi dairesine yatırılıp yatırılmadığı araştırılarak, vergi dairesine yatırılmış ise davanın muhatabı vergi dairesi olacağından davanın reddi, yatırılmadığının tespiti halinde ise şimdiki gibi hüküm kurulması gerektiği gözetilmeksizin eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsizdir”. gerekçesi ile bozulmuştur.
Vergi Dairesinden gönderilen cevabi yazı içeriği genel nitelikte olup, kesintinin yatırılıp yatırılmadığı anlaşılmadığı gibi yazıya eki belgeler de denetime açık değildir. Mahkemece, Vergi Dairesi Müdürlüğüne yeniden müzekkere yazılarak, bu konuda kesin ve açıklayıcı cevap verilmesi istenerek, gerekirse bilirkişiden de rapor alınarak sonuca gidilmelidir.
2- Diğer taraftan davanın usulden reddi karşısında nispi yerine, maktu vekalet ücreti takdiri gerektiğinin gözden kaçırılması da bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 13.01.2016 tarihinde oy birliği ile karar verildi.