YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/35990
KARAR NO : 2019/3242
KARAR TARİHİ : 11.02.2019

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalılardan … vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davalılar arasında asıl işveren alt işveren ilişkisi bulunduğunu, müvekkilinin 14.11.2005-08.03.2011 tarihleri arasında, davalı asıl işverene ait İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Hastanesinde diğer davalı şirketin nezdinde en son net 1.050,00 TL aylık ücret ile yemek ve yol sosyal yardımından faydalanarak güvenlik görevlisi olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin davacının ameliyat sonrası raporlu olduğu dönemde müdürü tarafından aranarak işten çıkartıldığının bildirilmesi ile feshedildiğini, davalı feshinin haklı bir nedene dayanmadığını, davalılara ait işyerinde 3 vardiya halinde 07.00-15.00, 15.00-23 ve 23.00-07.00 saatleri arasında haftada 6 gün çalışma yapıldığını ve davacının genellikle 2. vardiyada çalıştığını, işyerinde dini ve milli bayram günlerinde çalışmaya devam edilmiş olmasına karşın davacının ulusal bayram genel tatil ücretlerinin ödenmediğini, davacının yıllık izinlerinin her yıl 1 hafta şeklinde kullandırılmış olduğunu ve iş sözleşmesinin feshi tarihinde davacının hak ettiği ancak kullanmadığı izin sürelerine ait ücretin ödenmediğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatları ile yıllık izin, ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının davalılardan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı … vekili, davacının müvekkili üniversiteden ihale ile iş üstlenen yüklenici şirket personeli olarak çalıştığını, davacı ile müvekkili üniversite arasında akdedilmiş iş sözleşmesi bulunmadığını, bu nedenle müvekkili üniversiteye husumet yöneltilemeyeceğini, müvekkili üniversitenin üst işveren ya da asıl işveren konumunda olmadığını, ihale bedelinin tamamının ihale ile iş üstlenen şirket ve firmalara ödenmiş olması nedeniyle ihale hükümleri dışında müvekkili üniversitenin bir sorumluluğu bulunmadığı, davacının 19.02.2011, 05.03.2011, 06.03.2011 ve 07.03.2011 tarihlerinde mazeretsiz ve izinsiz olarak işe gelmemesi nedeniyle tutulan tutanaklara istinaden diğer davalı şirket tarafından iş sözleşmesinin haklı nedenle feshedildiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Diğer davalı … Ltd. Şti. vekili, müvekkili şirkete husumet yöneltilemeyeceğini, davacının çalışma koşullarının, sevk ve idaresinin asıl işveren İstanbul Üniversitesi ve ona bağlı idareciler tarafından gerçekleştirildiğini, davacının iş sözleşmesinin müvekkili şirket tarafından davacının 04.03.2011, 05.03.2011, 06.03.2011, 07.03.2011 ve 08.03.2011 tarihlerinde izinsiz ve mazeretsiz olarak işe devamsızlığı nedeniyle haklı nedenle feshedildiğini, davacının müvekkil şirkete sunduğu istifa dilekçesi kendi isteği ile işten ayrıldığını, davacının müvekkili şirkette 6-7 ay süre ile çalışması nedeniyle kıdem tazminatına hak kazanamayacağını, davacının çalışmış olduğu ulusal bayram genel tatil günlerine ait ücretlerin ücret bordrolarında tahakkuk ettirilerek davacıya ödendiğini, davacının yıllık izinlerini tamamen kullandığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davacıya 3 günlük çalışması karşılığı brüt 244,00 TL ücret tahakkuku yapılmış olması nedeniyle, davacının günlük ücretinin brüt (244,00 TL / 30 gün = ) 81,33 TL olduğu ve aylık ücretinin brüt ( 81,33 TL x 30 gün = ) 2.440,00 TL, net 1.746,80 TL olduğu sonucuna varılmış ise de; davacının talebi ile bağlı kalınarak taraflar arasındaki iş sözleşmesinin feshi tarihinde aylık ücretinin net 1.050,00 TL, brüt 1.466,69 TL olduğu, davalılar arasında asıl-alt işverenlik ilişkisi bulunduğu ve davalıların iş sözleşmesini fesihte haksız olduğu gerekçesi ile toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, ulusal bayram ve genel tatil alacak talebi ret, diğer talepler ise kabul edilmek suretiyle, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı … vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı … vekilinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Taraflar arasında işçiye ödenen aylık ücretin miktarı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut uyuşmazlıkta taraflar arasında aylık ücret ödemelerinin banka kanalı ile yapıldığı konusunda uyuşmazlık bulunmamaktadır. Davalı alt işveren şirketin dosyaya ibraz ettiği Ocak/2011 bordrosunda davacının günlük brüt 38,70 TL, aylık brüt 1.161 TL ücret aldığı anlaşılmaktadır. Ancak hükme esas alınan raporu hazırlayan bilirkişi tarafından bordrodaki günlük ücret miktarı yanlış değerlendirilmiştir. Şöyle ki, anılan bordroda görülen 3 günlük çalışma için yapılan brüt 116,10 TL tahakkuk ile 3 günlük fazla mesai miktarı olan 11,80 TL doğru şekilde toplam 127,90 TL olarak gösterilmiştir. (116,10 TL + 11,80=127,90 TL) ancak bilirkişi tarafından 116,10 TL ile 127,90 TL’lik tahakkuklar ayrı ayrı tahakkuklarmış gibi bu iki miktar toplanıp davacıya 3 günlük çalışma için 244 TL (116,10 + 127,90=244) tahakkuk yapıldığından bahisle bordroya göre davacının günlük brüt ücretinin 81,33 TL, aylık brüt ücretinin ise 2.440 TL olduğu sonucuna ulaşıldığı ancak davacının iddiasının brüt 1.446,69 TL olduğu gerekçesi belirtilerek hesaba esas aylık ücret brüt 1.446,69 TL kabul edilmiştir. Saptanan bu duruma göre, davaya konu tazminat ve alacakların davacının aylık ücreti brüt 1.161 TL kabul edilerek hesaplanması yerine yanlış değerlendirme ile brüt 1.446,69 TL kabul edilerek hesaplanıp hüküm altına alınması hatalıdır.
3- Dosyadaki bilgi ve belgelerden, davalı Üniversitenin asıl işveren diğer davalı … Ltd. şirketinin ise son alt işveren olduğu anlaşılmaktadır. Bu duruma göre, davalı şirket davaya konu tüm alacaklardan asıl işveren Üniversite ile birlikte ve davacının devirden önceki çalışma dönemleri de dahil olmak üzere sorumludur. Ne var ki, bilirkişi tarafından kıdem tazminatı davalı Üniversite yönünden; davacının dava dışı alt işveren şirketler nezdindeki çalışmaları dahil tüm çalışma süresi üzerinden, son alt işveren olmasına rağmen davalı şirket yönünden ise; hatalı olarak davacının davalı şirketteki 8 ay, 7 günlük çalışma süresi üzerinden ayrı ayrı hesaplanmış, mahkemece de herhangi bir gerekçe belirtilmeden bilirkişinin bu hatalı hesabına itibarla kıdem tazminatından davalı şirket sınırlı sorumlu olacak şekilde hüküm oluşturulmuştur. Buna göre, davalı şirketin davacının tüm çalışma süresi üzerinden hesaplanan kıdem tazminatından davalı Üniversite ile birlikte tamamından sorumlu olacak şekilde hüküm tesisi yerine, kendi dönemindeki çalışma süresiyle sınırlı olacak şekilde hüküm kurulması hatalıdır.
4- 2547 sayılı Yüksek Öğretim Kanunu’nun 56. maddesinin b bendi uyarınca harçtan muaf olan davalı Üniversiteye harç yükletilmesi de hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) SONUÇ:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten nedenlerden dolayı BOZULMASINA, 11/02/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.