Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2015/33576 E. 2019/2003 K. 22.01.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/33576
KARAR NO : 2019/2003
KARAR TARİHİ : 22.01.2019

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının 06.05.2013-16.10.2014 tarihleri arasında soğuk demir ustası olarak çalıştığını, ücretin asgari kısmının bankaya yatırıldığını, kalanın elden ödendiğini, haftada 7 gün çalışıldığını, dini bayramlar dışında ulusal bayram ve genel tatillerde ve yıllık izin günlerinde çalıştığını, çalışılmayan bayram gününde de ücretin kesildiğini, hizmet eksik gösterilerek primin eksik ödendiğini, fazla işçi çalıştırıldığından bahisle işverence iş akdinin feshedildiğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatları ile yıllık izin, fazla mesai, hafta tatili ve ulusal bayram ve genel tatil ücret alacakları istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davaya cevap vermemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalının iş sözleşmesini fesihte haksız olduğu, davacının kullanılmayan ve karşılığı ödenmeyen yıllık izin hakkı olduğu, fazla mesai yaptığı, hafta tatillerinde ve milli bayramlarda çalıştığı, dini bayramlarda çalışmadığı ancak çalışılmayan gün ücretlerinin ödenmediği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Hafta tatili ücretinin hesabı yönünden taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
4857 sayılı İş Kanunu’nun 46’ncı maddesinin ikinci fıkrası gereğince, çalışılmayan hafta tatili günü için bir iş karşılığı olmaksızın işçinin ücreti tam olarak ödenir. Hafta tatilinde çalışan işçinin ücretinin nasıl hesaplanacağı yasalarda düzenlenmemiş ise de, Dairemizce hafta tatilinde yapılan çalışmanın fazla çalışma sayılacağı, buna göre ücretin yüzde elli zamlı ödenmesi gerektiği görüşü benimsenmiştir (Yargıtay 9.H.D. 23.5.1996 gün 1995/37960 E, 1996/11745 K.). Buna göre hafta tatilinde çalışılmışsa, çalışma karşılığı olmaksızın ödenmesi gereken bir yevmiye yanında, çalışmanın karşılığı da bir buçuk yevmiye olarak ödenmelidir.
Somut uyuşmazlıkta, davacı günlük ücretle çalışmakta olduğundan mahkemece hükme esas bilirkişi raporunda ücret belirlemesi 30 gün üzerinden yapılmakla davacının hafta tatilindeki çalışmasının zamsız kısmı belirlenmiştir. Bu belirlenen ücret üzerinden tekrar çalışma karşılığı olmaksızın ödenmesi gereken bir yevmiye ödenmemiş gibi hafta tatili hesabı yapılması mükerrer hesaplama olup, hatalıdır
Buna göre yukarıdaki yasal düzenleme doğrultusunda hafta tatili ücretinin, hafta tatilinde çalışılmışsa, çalışma karşılığı olmaksızın ödenmesi gereken bir yevmiye yanında, çalışmanın karşılığı da bir buçuk yevmiye olarak hesaplanması gerekirken, hükme esas alınan bilirkişi raporunda, hafta tatili ücretinin 2.5 katsayı üzerinden hesaplanması hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) SONUÇ:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 22/01/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.