Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2015/32433 E. 2019/860 K. 14.01.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/32433
KARAR NO : 2019/860
KARAR TARİHİ : 14.01.2019

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalı yanında 25.09.2006-16.06.2014 tarihleri arasında kamera gözetmeni olarak çalıştığını, bu çalışma esnasında haftalık 45 saati aşan çalışması nedeniyle fazla mesai alacağı olduğunu, yıllık izninin işyeri yönetmeliğinin 28. sayfasında yazılı esaslara göre kullandırılmadığını iddia ederek, yıllık izin ücreti ve fazla mesai ücreti alacaklarının tahsilini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, zamanaşımı itirazında bulunduklarını, davacının fazla mesai alacağının olmadığını, zira işyerinde haftalık 45 saat çalışıldığını, yıllık izin hak edişinin toplam 110 gün olduğunu ve bunun 81 gününün özlük dosyasından anlaşılacağı üzere kullandırıldığını, kalan günlerin bedelinin ise son ay bordrosunda tahakkuk ettirilerek ödendiğini savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, yasal süresi içinde davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında fazla çalışma ücretinin hesabı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
İş sözleşmelerinde fazla çalışma ücretinin aylık ücrete dahil olduğu yönünde kurallara sınırlı olarak değer verilmelidir. Dairemiz, 270 saatle sınırlı olarak söz konusu hükümlerin geçerli olduğunu kabul etmektedir. Bu durumda yıllık 270, aylık 22,5, haftalık 5,2 saat fazla çalışma karşılığının ücretin içinde olduğunun kabulü gerekir.
Taraflar arasında yapılan 25.09.2006 tarihli sözleşmede fazla mesainin ücrete dahil olduğunun belirtildiği anlaşılmakla, yıllık 270 saat, haftalık 5.2 saat fazla çalışmanın hesaplanan fazla mesaiden düşülmesi gerektiğinin gözetilmemesi hatalıdır.
F) SONUÇ:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 14/01/2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.