Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2015/31714 E. 2019/1659 K. 21.01.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/31714
KARAR NO : 2019/1659
KARAR TARİHİ : 21.01.2019

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalılar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
 A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalı işyerinde 01.03.2004-13.01.2014 tarihleri arasında farklı taşeronlar nezdinde davalı hastanede aylık 900 TL ücretle ütücü olarak çalıştığını, emekli olmak için işyerinden ayrıldığını ,maaşının yanında 120 TL yol ücreti verildiğini dava tarihinden itibaren işleyecek en yüksek banka mevduat faizi ile birlikte kıdem tazminatını talep ettiğini ileri sürerek davanın kabulüne karar verilmesini istemiştir.
B) Davalı T.C. Sağlık Bakanlığının Cevabının Özeti:
Davalı T.C. … vekili, kısmi yada belirsiz dava açılamayacağını, zamanaşımı itirazında bulunduğunu, kendilerinin ihale makamı olduğunu, asıl işverenlik ilişkisinin mevcut olmadığını, tüm sorumluluğun yüklenici firmada olduğunu, işçi alımı ve çıkarılmasında şirketin yetkili olduğunu, tüm hak edişlerin şirketlere ödendiğini, tekrar ödenmesinin kamu zararına yol açacağını, davacının emekliliğe hak kazanıp kazanmadığının tespit edilmesi gerektiğini, değilse kıdem tazminatı alamayacağını, sorumluluğun yüklenici firmalarda olduğu ve davaya dahil edilmeleri gerektiği savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Davalı  …Tic. AŞ. vekili: Davanın belirsiz alacak davası olarak açılamayacağını, davacının kendilerindeki çalışmasının SGK daki gibi olduğu, diğer çalışmış olduğu şirketlerin tespit edilerek devamlı çalışıp çalışmadığının, iş akdinin feshedilip edilmediğinin ödeme olup olmadığının belirlenmesi gerektiğini, davacının bordrodaki gibi ücret aldığını, asıl işverenin idare olduğu emir ve talimatların idare tarafından verildiğini savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı T.C. … vekili ve davalı şirket vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- 492 Sayılı Harçlar Kanunu uyarınca harçtan muaf olan davalı T.C. …’na harç yüklenmesi hatalı olup, bozma sebebi ise de, bu yanlışlıkların düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün HMK. nun geçici 3/2. maddesi yollaması ile HUMK. nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.  
F) Sonuç:
Hüküm fıkrasının 2 ve 4a numaralı bentlerinin tamamen çıkartılarak, yerlerine;
“2-Davalı Bakanlık harçtan muaf olduğundan Bakanlık aleyhine harca hükmedilmesine yer olmadığına,
Alınması gereken 847,70 TL karar ve ilam harcından ,25,20 TL peşin alınan harç ile 195,00 TL tamamlama harcının mahsubu ile bakiye 627,50 TL harcın davalı … San. Ve Ticaret Anonim Şirketin’den alınarak hazineye irad kaydına,
4a-Davacı tarafından dava açılırken yatırılan başvurma ve peşin harç toplamı 50,40 TL ile tamamlama harcı olan 195,00 TL toplamı olan 245,40 TL harç masrafının davalı … San. Ve Ticaret Anonim Şirketin’den alınarak davacıya verilmesine, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu’nun 28.09.2018 tarih ve 2018/2 E. – 2018/8 K. sayılı İBK. uyarınca onama harcı alınmasına yer olmadığına, nisbi temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 21/01/2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.