YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/31643
KARAR NO : 2018/23596
KARAR TARİHİ : 19.12.2018
MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen karara yönelik tavzih kararının, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş sözleşmesinin haksız olarak feshedildiğini iddia ederek ihbar tazminatı ile fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti, prim, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
B) Davalılar Cevabının Özeti:
Davalılar, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkeme, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanarak davanın kısmen kabulüne, davalı … Ve Hizmet İşletmeleri A.Ş. yönünden ise davanın husumet nedeniyle reddine karar vermiştir.
Daha sonra davalılardan … ve Hizmet İşletmeleri A.Ş. vekilinin 08.06.2015 havale tarihli dilekçesi üzerine Mahkeme’nin 09.07.2015 tarihli, 2013/195 E. ve 2015/160 K. sayılı kararı ile;
“Mahkememizin 08/04/2015 tarihli 2013/195 Esas 2015/160 Karar sayılı ilamı ile davanın kısmen kabul kısmen reddine dair verilen kararının hüküm fıkrasına;
“Davalılardan … ve Hizmet İşletmeleri AŞ kendini vekille temsil ettirdiğinden yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine göre belirlenen 1.500,00 TL. maktu vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalı … Hizmet İşletmeleri AŞ’ye verilmesine ibarelerinin eklenmesine,” karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Ek kararı davacı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
6100 sayılı HMK.ya göre Mahkemece karar verildikten sonra kararda değişiklik yapılabilmesi iki halde kabul edilmiştir.
Bu hallerden ilki 304. maddede düzenlenen “ hükmün tashihi”, diğeri 305. maddede düzenlenen “ hükmün tavzihi”dir.
Hükmün tavzihinin sınırı HMK.nun 305/2. maddesinde özellikle belirtilmiştir.
HMK.nun 305/2. maddesinde; “Hüküm fıkrasında taraflara tanınan haklar ve yüklenen borçlar, tavzih yolu ile sınırlandırılamaz, genişletilemez ve değiştirilemez.” kuralına yer verilmiştir.
Somut uyuşmazlıkta, Mahkeme gerekçeli kararın hüküm fıkrasında davalılardan … ve Hizmet İşletmeleri A.Ş. yönünden davanın husumet nedeniyle reddine karar verilmesine karşın kendisini davada vekil ile temsil ettiren adıgeçen davalı lehine vekâlet ücretine hükmetmemiştir.
Davalı … ve Hizmet İşletmeleri A.Ş. vekilinin 08.06.2015 havale tarihli dilekçesi ile gerekçeli kararda lehlerine vekalet ücretine yer verilmediği görüldüğünden, lehlerine vekalet ücretine hükmedilerek gerekçeli kararın düzeltilmesi talep edilmiştir.
Mahkemece davalı vekilinin talebi 09.07.2015 tarihli ek karar ile;
“Davalılardan … ve Hizmet İşletmeleri A.Ş. kendini vekille temsil ettirdiğinden yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine göre belirlenen -1.500,00 TL. maktu vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalı … Hizmet İşletmeleri A.Ş.ye verilmesine ibarelerinin eklenmesi” şeklinde tashih kararı verilmiştir.
İlk derece mahkemesince hüküm fıkrasına “ tavzih ya da tashih” adı altında ekleme yapılamayacağı gibi hüküm fıkrasındaki bir kısım da çıkartılamaz.
HMK. nun 304 ve 305. maddelerine aykırı şekilde hüküm fıkrasına ekleme yapılması ya da bir kısmının çıkartılması hukuk güvenliğini zedeleyici nitelikte olup, yasaktır.
Mahkemenin 09.07.2015 tarihli ek karar adı altında verilen “vekalet ücretine ilişkin hüküm fıkrası eklemeye yönelik” kararı HMK.nun 305/2. maddesinin “hüküm fıkrasında taraflara tanınan haklar ve yüklenen borçlar, tavzih yolu ile sınırlandırılamaz, genişletilemez ve değiştirilemez.” şeklindeki emredici düzenlemesine açıkça aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) SONUÇ:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 19.12.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.