YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/30658
KARAR NO : 2019/3812
KARAR TARİHİ : 18.02.2019
MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili ile davalı tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; davacının davalı işyerinde aşçı olarak 08.04.2010-25.12.2013 tarihleri arasında çalıştığını, son maaşının 1800 TL olduğunu, işyerinde 2 vardiya halinde çalışıldığını sabahçı iken saat 11.00 da öğlenci iken saat 15.00 da iş başı yaptığı ve 11-14 saat çalıştığını, maaşlarının düzenli olarak ödenmediğini, davacının bu koşullar altında calışmaya zorlandığını işçi ücretini kanun hükümlerine ve sözleşmeye göre düzenlememesi nedeniyle iş yerinden ayrıldığını bu nedenle 25.12.2013 de davacının iş akdini feshettiğini, davalının ise gönderdiği ihtar ile ödeme yapmayacağını beyan ettiğini, bu nedenle kıdem tazminatı, fazla mesai, ulusal bayram genel tatil ücreti alacaklarını talep ettiğini ileri sürerek; davanın kabulüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Vekilinin Cevabının Özeti:
Davalı vekili; Davacının işten istifa ederek ayrıldığını, ihtarında emeklilik nedeni ile ayrıldığını beyan ettiğini ancak dava dilekçesinde ücretinin ödenmediği sebebine dayandığını, intarında ulusal bayram genel tatil ücreti talep etmediği ancak sonradan dava ile talep ettiği, davacı ücretinin bankaya yatırıldığını, ücretin 1800 TL olduğu iddiasının doğru olmadığını, davacının fazla mesai yapmadığı yapmasını gerektirecek bir durum olmadığını, iş müfettişlerinin yaptığı denetim raporlarında işe başlama ve biterme saatlerinin arasında 10 saat olduğunun belirtildiği, dini bayramların ilk günü çalışılmadığı, resmi bayram günlerinde hafta tatiline denk gelmeyen günler çalışıldığı, bu günlerde çalışanların izinlerini aralarında dönüşümlü olarak ayarladıklarını, davacının iş yeri yetkililerinden izin almadan devamsızlık yaptığını savunarak; davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, kıdem tazminatı ve genel tatil ücreti alacağının kabulüne, fazlaya ilişkin taleplerin reddine karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Karar süresinde davacı vekili ve davalı tarafından temyiz edilmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, delillerin taktirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının tüm davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2- Davacının aylık ücreti taraflar arasında tartışmalı olup davacı işçi son ücretinin 1800 TL olduğunu ileri sürmüş davalı işveren ise asgari ücret ödendiğini savunmuştur. Bilirkişi raporunda davacı tanıklarının son ücreti 1500 TL olarak açıklayan anlatımları doğrultusunda hesaplamaya gidilmiş öte yanda emsal ücret araştırması sonucunda 810 TL net olarak 2. bir alternatif hesaplama yapılmıştır. Mahkemece ücretin 810 TL net (1.133,01 TL Brüt ) , olduğu seçenege göre davaya konu tazminat ve alacakların kabulüne karar verilmiştir. Davacı işçinin aşçı olarak çalıştığı her iki taraf tanık anlatımları ile doğrulanmış olup ücretin 1500 TL net olarak kabulü ile sonuca gidilmesi gerekir.
Mahkemece bilirkişi raporunun ilk seçeneğinin değerlendirmeye tabi tutularak davaya konu isteklerle ilgili karar verilmelidir.
F)SONUÇ:
Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 18.02.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.