Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2015/30283 E. 2019/3345 K. 12.02.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/30283
KARAR NO : 2019/3345
KARAR TARİHİ : 12.02.2019

MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalıya ait ayakkabı üretim fabrikasında 5 yıl süreyle usta olarak kesintisiz olarak çalıştığı, davacının iş akdinin herhangi bir somut gerekçe gösterilmeksizin davalı tarafından tek taraflı feshedildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla mesai ve yıllık izin ücreti alacaklarını istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının davalı şirkette usta olarak çalıştığını, SGK kayıtlarından çalışmasının ve işe giriş tarihinin görüleceğini, davacının asgari ücretle çalıştığını, davacının fazla mesai alacağı bulunmadığını, imzalı bordrolarla da bu durumun sabit olduğunu, haftasonu çalışmalarının bulunmadığını, davacının hak kazandığı ücretlerini aldığını ve bordroları imzaladığını, iş akdinin istifa ile sona erdirilmesi nedeniyle kıdem ve ihbar tazminatına hak kazanamadığını, tüm yıllık izinlerini kullandığını,taleplerinin zamanaşımına uğradığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının istifa ettiği ispatlanamadığı gibi davalı tarafca da feshin haklı olduğu ispatlanamadığı, davacı tarafca ispatlanan ve ödenmeyen fazla mesai ve yıllık ücretli izin alacağı olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Parça başına veya yapılan iş tutarına göre ücret ödenen işlerde, fazla çalışma süresince işçinin ürettiği parça veya iş tutarının hesaplanmasında zorluk çekilmeyen hallerde, her bir fazla saat içinde yapılan parçayı veya iş tutarını karşılayan ücret esas alınarak fazla çalışma veya fazla sürelerle çalışma ücreti hesaplanır. Bu usulün uygulanmasında zorluk çekilen durumlarda, parça başına veya yapılan iş tutarına ait ödeme döneminde meydana getirilen parça veya iş tutarları, o dönem içinde çalışılmış olan normal ve fazla çalışma saatleri sayısına bölünerek bir saate düşen parça veya iş tutarı bulunur. Bu şekilde bulunan bir saatlik parça veya iş tutarına düşecek bir saatlik normal ücretin yüzde elli fazlası fazla çalışma ücreti, yüzde yirmibeş fazlası ise fazla sürelerle çalışma ücretidir. İşçinin parça başı ücreti içinde zamsız kısmı ödenmiş olmakla, fazla çalışma ücreti sadece yüzde elli zam miktarına göre belirlenmelidir.
Somut uyuşmazlıkta, davacı işçinin parça başına iş yaptığı taraflar arasında ihtilafsızdır. Bu çalışma sistemine göre çalışan işçilerin fazla çalışma ücret alacağının Dairemizin yukarıda açıklanan ilke kararı doğrultusunda sadece %50 zamlı kısmının hesaplanarak hüküm altına alınması gerekirken %150 zamlı kısmının hesaplanarak hüküm altına alınması hatalıdır.
3-Hükmedilen tazminat ve ücret alacaklarının net mi yoksa brüt mü olduğunun hükümde belirtilmemesinin hükmün infazında tereddüt yaratacağının düşünülmemesi de hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 12.02.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.