YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/30003
KARAR NO : 2019/1437
KARAR TARİHİ : 17.01.2019

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı yanında 21/10/2002 tarihinden beri çalıştığını, en son aylık net ücretinin 1.100 TL olduğunu, davalının son iki yıla kadar müvekkilinin maaşını … AŞ … Şubesine yatırdığını, müvekkilinin sigortasız çalıştırıldığını, herhangi bir sigorta girişi yapılmadığını, müvekkilinin çalışmasına 27/12/2013 günü karar alınarak son verildiğini, davalının prim olarak bir miktar ödeme yaptığını, iş akdinin haksız yere feshedildiğini beyanla; kıdem tazminatının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiş etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı apartman yöneticiliği temsilcisi, davacının… 31/05/2013-31/05/2014 tarihleri arasında 1.075 TL brüt ücretle yönetici danışmanı olarak çalıştığını, ücretinin banka kanalıyla muntazam olarak ödendiğini, 31/05/2014 tarihinde işine son verildiğini, 7.600 TL tazminat ödemesi yapıldığını, … A Blok’un da ayrıca 10/10/2013 tarihli makbuzla 8.000 TL tazminat ödediğini, davacının dava dilekçesinde iddia ettiği gibi 21/10/2002 tarihinden beri apartmanda işçi olarak çalışmadığını, bizzat kendisinin sorumlu işveren ve yönetici olduğunu, bu döneme ait hiçbir belge ve kayıt teslim etmediğini, emekli olması nedeniyle kendisini işçi olarak da göstermediğini, destek primi ödemediğini, SGK’dan emekli maaşını kesinti yapmaksızın aldığını, davacının bizzat işveren olduğu kendi dönemine ait taleplerinin dayanaksız olduğunu savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı dava dilekçesinde aylık net 1.100,00 TL ücretle çalıştığını iddia etmiş, davalı da davacının aylık brüt 1.075 TL brüt ücretle çalıştığını savunmuştur.
Mahkeme davacının aylık ücretinin ispatlanamadığı gerekçesiyle bilirkişi tarafından asgari ücrete göre yapılan hesaplamaya itibar ederek hüküm kurmuştur. Ancak temyiz aşamasında davacı tarafından temyiz dilekçesi ekinde, aylığının 1.100,00 TL olduğunu gösteren yönetici imzalı “masraf listesi” başlıklı belgeler ile “apartman gelir-gider makbuzu” başlıklı belge ve yönetici tarafından bankaya yazılan talimat ve banka dekontu sunulmuştur.
Davacı tarafından dosyaya sunulan “masraf listesi” başlıklı belgeler, bankaya yazılan talimat ve banka dekontu değerlendirilerek, gerekirse yönetimden istenerek davacının aylık ücretinin yeniden değerlendirilmesi için kararın bozulması gerekmiştir.
3-Hükmedilen miktarların net mi yoksa brüt mü olduğunun hükümde belirtilmemesinin HMK.nun 297/2. maddesine aykırı olup, infazda tereddüde yol açacağının düşünülmemesi de bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 17.01.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.