Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2015/28908 E. 2019/1672 K. 21.01.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/28908
KARAR NO : 2019/1672
KARAR TARİHİ : 21.01.2019

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin davalı işverene ait işyerinde 14.07.2007-19.04.2013 tarihleri arasında aralıksız olarak depo bölümünde malzemeci olarak çalıştığını, davacının aylık net ücretinin 970,00 TL olduğunu, asgari ücret kısmının bankaya yatırıldığını, kalan kısmının elden ödendiğini, yemek , servis , yılda 1 tam maaş ikramiye yardımının olduğunu, deponun çalışma koşullarına elverişli konumunu yitirdiğini, malların üst üste yığıldığını, davacının deponun durumunun davacıya bildirdiğini davacı tarafından önlem alınmadığını, 19.04.2013 tarihinde depodan istenen acil bir ürünün bulunmaması nedeniyle davacının sözlü olarak işten çıkarıldığını, olay ile ilgili olarak tutanak düzenlendiğini davacının tutanağı imzalamadığını, aynı gün ürünlerin bulunmasına rağmen bahane edilerek davacının yaka paça dışarı atıldığını, davacının 22.04.2013 tarihli noter ihtarnamesi ile itirazda bulunduğunu ve alacaklarının ödenmesini talep ettiğini alacaklarının ödenmediğini, 2012 yılına kadar haftada 6 gün 08:00-18:00 saatleri arasında, 2012 yılı başında haftada 6 gün 08:15-16:45 saatleri arası, çıkışından birkaç ay önce ise haftada 6 gün 08:30-17:15 saatleri arasında çalıştığını, ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalışmanın devam ettiğini, dini bayramlarda çalışmadığını, çalışmaları nedeniyle davacıya hiç ödemenin yapılmadığını, davacının 14 günlük izin alacağının olduğunu iddia ederek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla çalışma ve ulusal tatil ve genel tatil ücreti alacağı, olmak üzere toplam 3.000,00 TL’nin tahsiline, karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacının SGK kayıtlarında belirtildiği süre kadar çalıştığını, davacının iddia ettiği gibi işten çıkarılmadığını, davacının devamsızlık yaparak kendi isteği ile işten ayrıldığını, kendi iradesi ile işten ayrılmasından dolayı davacıya kıdem tazminatı ödenemeyeceğini, davalı işyerinde önceki yıllarda vardiya sistemi ile çalıştığını son bir yıldan bu yana fazla mesai sistemine geçildiğini, davalı işyerinde fazla çalışma olduğunda fazla mesai ücretlerinin ücret-hesap pusulasında belirtilmek suretiyle davacıya ödendiğini, düzenlenen bordrolarda davacının imzalarının olduğunu, davacının bordro ve banka ödemelerinin karşılaştırılması sonucu bu ödemelerin yapıldığının görüleceğini, hesap pusulalarında davacının hafta sonu tatili, genel tatil, ücretsiz izin, yıllık izin, fazla mesai, ikramiye kalemler adı altında ne kadar ödeme aldığının görüleceğini, davalı işyerinden fazla mesai, yıllık izin, asgari geçim indirimi ve ücret alacağı, hafta tatili, genel tatil ve ulusal bayram alacağını olmadığını, resmi ve dini bayramlarda davalı işyerinin çalışmadığını, resmi tatillerde çalışma olduğunda ücretlerin mesai olarak ödendiğini, söz konusu davacının davalı işyerinden alacağının olmadığını, savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraf vekilleri temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin tüm, davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı işçinin genel tatil ve fazla çalışma yapıp yapmadığı ve bu fazla çalışma karşılığı ücretin hangi hesaplama tarzı ile hesaplandığı ve elden ödenip ödenmediği konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut uyuşmazlıkta, mahkemece “Genel tatil ve fazla çalışma alacaklarının elden ödendiği davacı tanıklarınca da ifade edilmesi karşısında, davacının genel tatil ve fazla çalışma ücret alacağı bulunmadığı anlaşılmakla, söz konusu alacak kalemlerinin reddine karar verilmiştir.” şeklindeki gerekçe ile bu taleplerin reddine karar verilmiştir.
Ödeme tanık delili ile ispatlanamaz ise de davacı vekilinin kabulü dahilinde olduğundan ve dosyada ki tanık beyanlarına göre fazla mesai alacaklarının normal saat ücretinin ödendiği anlaşıldığından, davacı işçinin fazla mesai yaptığı anlaşılan aylar için 0,5 oranı üzerinden zamlı kısmının hesaplanması ve genel tatil ücretlerinin de belirlenerek makul oranda taktiri indirim yapılarak karar verilmesi gerekirken aksi gerekçe ile taleplerin reddine karar verilmesi hatalı olup,bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 21/01/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.