YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/28681
KARAR NO : 2019/1709
KARAR TARİHİ : 21.01.2019
MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı T.C. Milli Eğitim Bakanlığına bağlı … İlköğretim Okulunda 01/05/1996-14/06/2013 tarihleri arasında kesintisiz ve sürekli olarak hizmetli olarak çalıştığını, iş akdinin okul müdürü tarafından haksız olarak feshedildiğini, 01/08/2007 tarihinde emekli olmasına rağmen herhangi bir tazminat almadan çalışmasına devam ettiğini, müvekkilinin almaya hak kazandığı tazminat ve bir kısım işçilik alacaklarının davalı tarafından ödenmediğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatları ile ücret, fazla mesai, hafta tatili, yıllık izin, asgari geçim indirimi alacağı, ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının eşi … ile birlikte, eşinden dolayı okul müştemilatında ikamet ettiğini, davalı Bakanlık veya okul aile birliği tarafından çalıştırılmamış olup, çeşitli tarihlerde İl Özel İdaresi tarafından yapılan hizmet alımı ihaleleri bünyesinde çeşitli şirketler için çalıştığını, diğer tarihlerde ise sadece okul müştemilatında ikamet ettiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davacının iş akdinin geçerli ve haklı olarak sona erdirildiğinin davalı tarafından ispat edilemediği gerekçesi ile toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davacı ve davalı vekilleri temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin tüm, davacı vekilinin ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Somut uyuşmazlıkta, dava dilekçesinde hükmedilecek alacak kalemlerine dava tarihinden itibaren yasal faizden az olmamak üzere İş Kanunu’nda belirtilen türde faiz işletilmesi talep edilmiş, ıslah dilekçesinde de talep yinelenmiştir. Mahkemece hüküm fıkrasının 1 numaralı bendinde “1- Kıdem tazminatına yönelik davanın kabulü ile, 23.767,68 TL net kıdem tazminatı alacağının taleple bağlı kalınarak 10.000,00 TL’sinin ıslah tarihinden bakiyesinin ıslah tarihinden itibaren işleyecek en yüksek mevduat faizi ile birlikte,” şeklinde dava ile istenen miktara dava tarihinden itibaren faize hükmedilmesi yerine ıslah tarihinden itibaren faiz işletilmesi hatalı olup, bozma sebebi ise de bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hükmün HMK’nun geçici 3/2. maddesi yollaması ile HUMK’nun 438/7 maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
F) SONUÇ:
Hüküm fıkrasının 1 numaralı bendi hükümden çıkartılarak yerine;
“1- Kıdem tazminatına yönelik davanın kabulü ile, 23.767,68 TL net kıdem tazminatı alacağının taleple bağlı kalınarak 10.000 TL’sinin dava tarihi olan 19.06.2013 tarihinden, geriye kalan 13.767,68 TL’sinin ise ıslah tarihi olan 16.12.2014 tarihinden itibaren işleyecek en yüksek mevduat faizi ile birlikte,” bendinin yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu’nun 28.09.2018 tarih ve 2018/2 E. – 2018/8 K. sayılı İBK. uyarınca onama harcı alınmasına yer olmadığına, nisbi temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 21/01/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.