Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2015/28665 E. 2019/1700 K. 21.01.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/28665
KARAR NO : 2019/1700
KARAR TARİHİ : 21.01.2019

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalıya ait iş yerinde 08/07/2008-09/10/2014 tarihleri arasında aşçı olarak en son net 1.300,00 TL. aylık ücret ve yemek sosyal yardımından faydalanarak çalıştığını, iş akdinin müvekkili tarafından sigorta primleri gerçek maaş üzerinden yatırılmaması, fazla mesai ve diğer işçilik alacaklarının davalı işveren tarafından ödenmemesi nedeniyle müvekkili tarafından haklı gerekçeyle feshedildiğini, müvekkilinin haftanın 6 günü olmak üzere 2008 – 2011 tarihleri arasında 08:00 ila 19:00 saatleri arasında, 2011 ila 09/10/2014 tarihleri arasında 08:00 ila 18:00 saatleri arasında fazla mesai yaparak, ulusal bayram ve genel tatil günleri dahil olmak üzere çalıştığını ancak karşılığı ücretlerinin ödenmediğini, yıllık izinlerinin bir kısmını kullandırılmadığını ileri sürerek, kıdem tazminatı ile fazla mesai, yıllık izin, ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının fesih sebeplerinin haksız ve mesnetsiz olduğu fesih iradesini müvekkili şirkete bildirmeden devamsızlık yaptığını, sigorta primlerinin gerçek ücreti üzerinden yatırıldığını, aylık ücretinin 1.300,00 TL. olmadığını, müvekkili şirkette kural olarak yasal çalışma saatleri olan 45 saati aşmayacak şekilde düzenleme yapıldığını ancak zaman zaman fazla çalışma yapmış ise de zamlı ücretlerinin ücret bordrolarına tahakkuk ettirilerek ödendiğini, ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalışmadığını, yıllık ücretli izinlerini kullandığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davacının fazla mesai ücretlerinin ödenmemesi nedeniyle iş sözleşmesini fesihte haklı olduğu gerekçesi ile toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı işçinin ulusal bayram ve genel tatillerde çalışıp çalışmadığı taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Somut uyuşmazlıkta, davacı tanığı …’ın “… Dini bayramlarda iki gün izin veriyorlardı. Ramazan Bayramı üç gündü ancak hafta tatilini de ekleyip dört gün kabulle Ramazan Bayramı’nda iki gün çalışıp iki gün izin yaptırıyorlardı. Dört günlük Kurban Bayramı’nda iki gün çalıştırıp iki gün izin yaptırıyorlardı…” yönündeki beyanına göre davacının dini bayramlarda 2 gün çalışmadığının anlaşılmasına rağmen davacının tüm ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığının kabulüne göre hesaplama yapan rapora itibarla hüküm tesisi hatalıdır.
3- Dava belirsiz alacağın bir türü olan kısmi eda külli tespit davası olarak açılmış olup, bu dava türünde faiz başlangıcı yönünden Dairemiz uygulaması kısmi dava esaslarıyla aynıdır. Bu itibarla, hüküm altına alınan kıdem tazminatı dışındaki alacakların faiz başlangıcının dava dilekçesiyle istenen miktar bakımından dava, arttırılan miktar bakımından ise artırım tarihi olarak belirlenmesi gerekirken, alacakların tamamına dava tarihinden itibaren faiz yürütülmesi de hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) SONUÇ:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 21/01/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.