YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/28603
KARAR NO : 2019/1474
KARAR TARİHİ : 17.01.2019

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı ve davalılardan … vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; davalı İş Merkezi Yönetimi adına işveren olan diğer davalı ortaklığında 16/05/2011-31/08/2012 tarihleri arasında aralıksız olarak güvenlik görevlisi ve danışman olarak çalıştığını, iş akdinin haksız nedenle feshedildiğini iddia ederek; kıdem ve ihbar tazminatı, yıllık izin, fazla mesai, hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının davalılardan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalılar Cevabının Özeti:
Davalı … Ortaklığı vekili; davacının müvekkili şirkette 24/06/2011-31/08/2012 tarihleri arasında danışma görevlisi olarak asgari ücretle çalıştığını, davacının iş akdinin çalışmasını aksatması ve mesai saatlerine uymaması nedeniyle feshedildiğini, 1.619,24 TL kıdem tazminatının ödendiğini, herhangi bir hak ve alacağının bulunmadığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davacı ve davalılardan … vekilleri temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacı ve davalılardan …’nın aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı fazla mesai yaptığını ve ulusal bayram ve genel tatillerde çalıştığını, ancak karşılığını alamadığını iddia ederek fazla mesai ile ulusal bayram ve genel tatil alacakları taleplerinde bulunmuş, davalı ise davacının fazla mesai yapmadığını, ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalışmadığını savunmuştur.
Davacı, iddiasını ispat bakımından tek bir tanık bildirmiş olup, öncelikle bu tanık işyeri çalışanı olmayıp davalı işyerinin bulunduğu sanayi sitesinde yerel bir gazetenin dağıtıcılığını yapan kişidir. Tanığın beyanı irdelendiğinde, davacının ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalışma iddiası bakımından beyanda bulunmadığı, fazla mesai yaptığı iddiası bakımından ise davacının işe başlama ve işi bırakma saatleri bakımından açıklama yapmayıp sadece gazete dağıtmaya gittiğinde kendisini işyerinin girişindeki güvenlik kulübesinde gördüğüne dair açıklama içerdiği anlaşılmaktadır. Bu beyana göre, davacının iddia ettiği fazla mesai ile ulusal bayram ve genel tatil çalışmaları iddiasını ispatladığı söylenemez.
Bilirkişi ve mahkemenin her davadaki delil ve ispat durumunun bağımsız olarak gözetilmesi gerektiğini göz ardı ederek aynı işverene karşı başka bir güvenlik görevlisinin açtığı davadaki tanık beyanlarını bu dava için esas almaları, hukuki dayanaktan yoksundur.
Açıklanan nedenle, usulüne uygun şekilde ispat edilemeyen fazla mesai ile ulusal bayram ve genel tatil alacakları taleplerinin reddi gerekirken kabulü hatalıdır.
3-Davacı aleyhine reddedilen miktar 336,30 TL olduğundan ve AAÜT’nin 13/2 maddesine göre davalı lehine hükmedilecek vekalet ücretinin bu miktarı geçemeyeceği gözetilmeksizin 1.500,00 TL vekalet ücretine hükmedilmesi de hatalıdır.
Ancak, yukarıdaki bozma sonucuna göre reddedilecek miktar değişeceğinden, bu hususun gözden kaçırılmaması gerekmektedir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 17.01.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.