YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/28280
KARAR NO : 2019/63
KARAR TARİHİ : 07.01.2019

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; davacının davalı iş yerinde 01.04.2008-30.09.2010 tarihleri arasında çalıştığını 30.09.2010 tarihinde haksız olarak işten çıkartıldığını, ihbar ve kıdem tazminatlarının ödenmediği gibi davacının 2009 yılının ilk 6 ayına ilişkin sigorta primlerinin ödenmediği, işe başladığı günden itibaren vergi iadelerinin de ödenmediği alacaklarının toplamının 8198 TL. olduğunu ve icra takibi başlattığı … 26. İcra Müdürlüğünün 2012/21627 Esas sayılı dosya ile davalının itiraz ettiği, itirazın iptali ile icra inkar tazminatına karar verilmesi gerektiğini ileri sürerek; davanın kabulüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Vekilinin Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacının dava dilekçesinde işe başlama ve bitiş tarihini 01.04.2008 – 30.09.2010 olarak beyan etse de kendilerine gönderdiği ihtarda 01.07.2009 – 30.09.2010 olduğunu ikrar ettiği, net maaşının 550 TL. olduğunu, davacının kıdem ve ihbar tazminatı alacağı olmadığını zira tazminatların banka hesabına yattığını, davacının yıllık izinlerini kullandığını, icra takibinin haksız olduğunu, takibe konu alacakların yargılamayı gerektirdiğini bu nedenle icra inkar tazminatının mesnetsiz olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini ve davacının icra inkar tazminatına mahkum edilmesini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Karar süresinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, delillerin taktirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2-Reddedilen miktar yönünden vekille temsil edilen davalı yararına vekalet ücretine hükmedilmemesi hatalı olup bozma sebebi ise de, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün HMK.nın geçici 3/2. maddesi yollamasıyla HUMK.un 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
F)SONUÇ:
Hüküm fıkrasına 4 numaralı bent olarak;
“4-Karar tarihinde yürülükte bulunan AAÜT gereği reddedilen miktar itibariyle kendisini vekille temsil ettiren davalı yararına belirlenen 2.725,00 TL. avukatlık vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine” bendinin eklenmesine hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu’nun 28/09/2018 tarih ve 2018/2 E. 2018/8 K. Sayılı İBK. uyarınca onama harcı alınmasına yer olmadığına, nispi temyiz harcının isteği halinde ilgiliye iadesine, 07/01/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.

HAS