YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/28066
KARAR NO : 2019/638
KARAR TARİHİ : 10.01.2019

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili özetle; davacının 22/03/2008 tarihinden itibaren davalı şirketin … adresinde yemek dağıtım, servis elemanı ve mutfak elemanı olarak çalıştığını, davalı şirketin işyerini …’ye taşıyacağını bildirmesi üzerine müvekkilinin çoğu işyeri çalışanı gibi yeni işyerine servis konulması halinde gelip çalışabileceğini sözlü olarak bildirdiğini, davalı firmanın çalışanların servis talebini kabul etmemesi üzerine müvekkilinin 07/01/2014 tarihli ihtarnamesi ile bu şartlarda yeni işyerinde çalışmaya devam edemeyeceğini, iş akdini haklı nedenle feshedeceğini, ödenmeyen Aralık ve 2014 Ocak ayı ücreti ile hiç ödenmeyen fazla mesai, genel tatil ücretleri ve kıdem tazminatı alacaklarının ödenmesini talep ettiğini, davacının asgari geçim indirimi ödemelerininde eksik yapıldığını iddia ederek; kıdem tazminatı, ücret alacağı, asgari geçim indirimi alacağı, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti ve genel tatil ücreti alacaklarının faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili özetle; müvekkili şirketin …/İstanbul adresindeki işyerini mülküyle satın aldığı Çayırova/… adresine taşıdığını, davacının bu taşınmayı şehir dışı olarak algılayarak işe gelmediğini ve müvekkiline hiçbir bildirim yapmadan müvekkili şirkete ihtarname göndererek tek taraflı iş akdini feshettiğini, feshin geçerli nedene dayanmadığını, 31/12/2011 tarihli iş sözleşmesinde işverenin işçiyi aynı şartlarda işyerine yakın olan başka işlerde çalıştırabileceğinin belirtildiğini savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak; davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davalı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut uyuşmazlıkta; hüküm altına alınan asgari geçim indirimi alacağına yasal faiz işletilmesi gerekirken, en yüksek banka mevduat faizi işletilmesi hatalı olup bozma sebebi ise de; bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hükmün 6100 sayılı HMK’nun geçici 3/2. Maddesi yollaması ile 1086 sayılı HUMK.nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
F)Sonuç:
Temyiz olunan kararın, asgari geçim indirimi alacağına dair paragrafının çıkartılarak yerine;
“2.449,81 TL net asgari geçim indirimi alacağı farkının temerrüt tarihi olan 14/01/2014 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine,” paragrafının yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu’ nun 28.09.2018 tarih ve 2018/2 E. – 2018/8 K. sayılı İBK. uyarınca onama harcı alınmasına yer olmadığına, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 10.01.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.