YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/28021
KARAR NO : 2019/1676
KARAR TARİHİ : 21.01.2019
MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin çeşitli firmalara özel güvenlik hizmeti veren davalı şirketin … Dağıtım A.Ş.de 01/07/2012 tarihinde çalışmaya başladığını, 13/12/2013 tarihinde sözleşmenin sona erdiği belirtilerek ücretsiz izne çıkarıldığını ve 31/12/2013 tarihinde iş akdine son verildiğini, ücretin net 1.500,00 TL. olduğunu, 6 gün 8 saat çalışmasına rağmen fazla mesai ücretinin ödenmediğini belirterek fazlaya dair hakları saklı kalmak üzere 1.000,00 TL. kıdem tazminatının fesih tarihinden itibaren, 500.00 TL. fazla çalışma ücreti, 750.00 TL. ücret alacağının dava tarihinden itibaren en yüksek mevduat faizi ile 500.00 TL. ihbar tazminatının dava tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; fazlaya dair hakların saklı tutulmasını HMK.nın 107. maddesine göre kabul etmediklerini, çalışma süresinin işyeri ve SGK kayıtlarında belirlenebileceğini, varsa hak ettiği fazla mesailerin ödendiğini, davacının yeni dönem için işine dönmeyeceğini beyan ettiği için iş sözleşmesinin yenilenmediğini, taraflar arasında belirli süreli iş sözleşmesi olduğunu, bu nedenle sürenin sonunda iş sözleşmesinin kendiliğinden sona erdiğini, ihbar tazminatı hakkının bulunmadığını, davacının çalıştığı projede üst işverenin değişmesi, üst işverene verilen hizmetin sona ermesi nedeni ile davacının izne çıkarıldığını, 31/12/2013 tarihinde muayene için çağrılmasına rağmen çalışmak istemediği için gelmediğini, tazminat hakkının bulunmadığını, davacı tanıklarının husumetli olduğundan tanıklıklarının kabulünün mümkün olmadığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar veirlmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- İşyeri devrinin feshe etkisi taraflar arasında uyuşmazlık söz konusudur.
4857 sayılı İş Kanunu’ nun 6/5. maddesi uyarınca ” işyeri devri fesih niteliğinde olmadığından, devir sebebiyle feshe bağlı hakların istenmesi mümkün olmaz. Aynı şekilde işyeri devri kural olarak işçiye haklı fesih imkânı vermez. “
Somut uyuşmazlıkta her ne kadar yerel mahkeme tarafından davacının “Davalı yan her ne kadar davacıyı 31/12/2013 tarihinde yeniden başlamak için muayeneye çağırdıklarında gelmediğini, daha sonra davacının 01/01/2014 tarihinden sonra işi yeni olan alt işverenden yeniden işe girdiğini iddia etmiş ise de 12/12/2013 tarihinde fesih gerçekleştiği için daha sonra yapılan çağrı ve davacının diğer alt işverende işe girmesi tazminatları haketmesine engel görülmemiştir.” şeklindeki hatalı değerlendirme ile iş akdinin iş veren tarafından haksız olarak feshettiği kabul edilmiş ise de, fesihten sonraki çalışmanın devam ettiği iş yerinin aynı iş yeri olup, olmadığı, yeni işverenin alt işveren olup, olmadığının araştırılmaması hatalıdır.
Mahkemece yapılacak iş davacının 07.01.2014 tarihinde başladığı çalışmanın iş yeri devrine mi, yoksa yeni bir iş akdine mi dayalı olduğunu belirleyip, sonuca gitmektir.
F) SONUÇ:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 21/01/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.