YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/28012
KARAR NO : 2019/1492
KARAR TARİHİ : 17.01.2019
MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin 14.03.2011-30.12.2013 tarihleri arasında davalı şirketin Türkmenistan’daki projelerinde çalıştığını, en son ücretinin aylık net 6.800 USD olduğunu, çalışma süresi içinde fazla mesai yaptığı gibi hafta ve genel tatil günlerinde de çalıştırıldığını ancak karşılıklarının ödenmediğini iddia ederek; fazla mesai, hafta tatili ve genel tatil alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacının taraflar arasında düzenlenen hizmet akdi uyarınca 28.03.2011 tarihinde müvekkili şirkette çalışmaya başladığını, aylık ücret miktarının en son 3.321 USD olduğunu, tüm alacaklarının ödendiğini savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, taraflar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm, davalının aşağıdaki bendlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı vekili, davacının davalı işyerinde fazla mesai yaptığını, ulusal bayram ve genel tatiller ile hafta tatillerinde çalıştığını, ancak karşılığının ödenmediğini, davalı işveren tarafından düzenlenen bordrolarda fazla mesai, hafta tatili ve ulusal bayram ve genel tatil alacakları tahakkukları bulunmakla birlikte, bu durumun bordro hilesi olduğunu, ödenen toplam miktarın davacının ücreti olduğunu, bordrolarda ücretin bir kısmının fazla mesai, hafta tatili ve ulusal bayram ve genel tatil olarak gösterildiğini iddia ederek; fazla mesai, hafta tatili ve ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Öncelikle sözü edilen çalışmaların yapıldığının ispat külfeti iddia eden davacıda, yapıldığının ispatlanması halinde ise karşılığının ödendiğinin ispat külfeti de işverendedir.
Davacı, iddiasını ispat bakımından tanık dinletmemiş, sadece hileli olduğunu ileri sürdüğü bordrolara ve bu bordrolara uygun şekilde işverence tek taraflı olarak düzenlenen puantajlara dayanmıştır.
Davacı vekilinin bordrolarda tahakkuk yapılan fazla mesai, hafta tatili ve ulusal bayram ve genel tatil tahakkuklarının gerçeği yansıtmadığını, bu alacak kalemleri dahil ödemenin işçinin ücreti olduğunu, ücretin bir kısmının fazla mesai, hafta tatili ve ulusal bayram ve genel tatil olarak gösterildiğini iddia edip hileli olduğunu kendi iddia ettiği belgedeki fazla mesai, hafta tatili ve ulusal bayram ve genel tatil çalışmalarının yapıldığını, sadece bu belgelerle ispata çalışması, kendi içinde çelişkilidir.
Açıklanan nedenlerle, ispat edilemeyen fazla mesai, hafta tatili ve ulusal bayram ve genel tatil alacağı taleplerinin reddi yerine kabulü hatalıdır.
F) SONUÇ:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 17.01.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.