YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/28000
KARAR NO : 2019/1515
KARAR TARİHİ : 17.01.2019
MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekil özetle; davacının davalı iş yerinde 15/09/2005 – 01/04/2009 tarihleri arasında baklava ustası olarak çalıştığını, davacının 01/04/2009 tarihinde iş sözleşmesinin feshedildiğini, bunun üzerine … 11. İş Mahkemesi’nin 2009/188 Esas ve 2009/452 Karar sayılı kararıyla davacının işe iadesine karar verildiğini, davalının temyizi üzerine verilen kararın Yargıtay 22. Hukuk dairesinin 13/09/2011 tarih 2011/176 Esas ve 2011/675 Karar sayılı kararıyla onandığını, onama kararından sonra alacakların tahsili için … 30. İcra Müdürlüğü’ nün 2012/231 Esas sayılı dosyası ile takibe geçildiğini, davalının takibe kısmi itiraz ettiğini, işe iade davası ile ilgili bakiye 9.000,00 TL alacağın ödenmediğini, sabah 07:30, akşam 18:00 saatleri arasında çalıştığını, haftasonu sadece pazar günleri çalışılmadığını, dini bayramlarda sadece 1 gün izin kullanıldığını, resmi bayramlarda çalışıldığını, davacıya çalışması karşılığı hiçbir işçilik alacağının ödenmediğini iddia ederek; kıdem tazminatı, fazla mesai ücreti, genel tatil ücreti, hafta tatili ücreti, yıllık izin ücreti, asgari geçim indirimi alacağı ve ödenmeyen ücret alacaklarının faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili özetle; davacının işe iade davasından sonra davalı tarafından yapılan işe davete olumsuz cevap verdiğini, iş akdi davacının işe başlamaması nedeniyle sonlandığından kıdem ve ihbar tazminatına hak kazanamayacağını, davacının fazla mesai alacağı olmadığını, çalışma süresinin haftada 45 saati aşmadığını, resmi tatil ve bayramlarda çalışma olmadığını, davacının asgari ücretle çalıştığını, usta olduğunun doğru olmadığını, davacının asgari geçim indirimlerinin bankadan ödenen maaşın içinde olduğunu, davacının çalıştığı süre boyunca tüm haklarının ödendiğini savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak; davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin ulusal bayram ve genel tatillerde çalışma karşılığı ücretlere hak kazanıp kazanmadığı hususu, taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Somut uyuşmazlıkta; davacı dava dilekçesinde, dini bayramlarda sadece 1 gün izin kullanıldığını, resmi bayramlarda da çalışıldığını, davacıya çalışması karşılığı hiçbir işçilik alacağının ödenmediğini iddia etmiş, iddiasını ispat amacıyla tanık deliline dayanmıştır. Yargılama aşamasında iki davacı tanığı dinlenmiş olup, her ne kadar davacı tanıkları iddiayı doğrulamış olsalarda, davacı tanıklarının davalı işverene karşı davaları bulunmaktadır. Husumetli davacı tanıklarının beyanlarına ihtiyatla yaklaşılması gerektiğinden, tanık delili dışında başkaca bir delille de ispatlanamayan ulusal bayram ve genel tatil ücreti talebinin reddi yerine kabulü hatalıdır.
3-Hüküm altına alınan alacakların net mi yoksa brüt mü olduğunun hükümde belirtilmemesinin HMK’nun 297/2. maddesine aykırı olduğunun ve infazda tereddüde yol açacağının düşünülmemesi de isabetsizdir.
F)Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 17.01.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.