Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2015/27959 E. 2018/21161 K. 21.11.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/27959
KARAR NO : 2018/21161
KARAR TARİHİ : 21.11.2018

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalı iş yerinde eğitim bölümünde önce müdür yardımcısı, sonra müdür olarak çalıştığını, fazla mesai yaptığını ancak fazla mesai ücretlerinin ödenmediğini belirterek fazla mesai ücret alacağının davalıdan tahsilini istemiştir.
B) Davalı Vekilinin Cevabının Özeti:
Davalı, davacının kendi mesai saatlerini ayarlayabilecek bir konumda olduğunu, iş sözleşmesi ve insan kaynakları yönetmeliğinde aylık ücretin fazla mesailer karşılığı ücreti kapsadığı kuralına yer verildiğini, savunarak davanın reddine karar verilmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davacının iş organizasyonunda kendi mesai saatlerini düzenleyebilen bir konumda olmadığını, davacının yıllık 270 saati aşan fazla çalışmaları için ücret talep edebileceğini belirterek davanın kısmen kabulüne karar vermiştir.
D) Temyiz:
Karar taraflar vekillerince temyiz edilmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanunî gerektirici sebeplere göre, davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Mahkemece, fazla çalışma ücretinden karineye dayalı olarak makul indirim sebebi ile davanın kısmen reddine karar verildiğinden reddedilen miktar nedeniyle davalı yararına yargılama giderine hükmedilmesi hatalı olup, bozma sebebi ise de bu yanlışlıkların düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün HMK’nın geçici 3/2. maddesi yollaması ile HUMK’un 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ:
Hüküm fıkrasının harç ve yargılama giderlerine ilişkin 4. paragrafının çıkartılarak, yerine;
“4. Davacının yaptığı 90,00 TL. tebligat gideri, 29,85 TL. müzekkere gideri, 500,00 TL. bilirkişi ücreti ve 472,65 TL. harç gideri olmak üzere toplam 1.092,50 TL. yargılama giderinin davalıdan alınarak davacıya verilemesine,” paragrafının yazılmasına, hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu’nun 28/09/2018 tarih ve 2018/2 E. 2018/8 K. Sayılı İBK. uyarınca onama harcı alınmasına yer olmadığına, nispi temyiz harcının isteği halinde davalıya iadesine, 21/11/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.